Een nacht in een molen kunnen we iedereen aanbevelen, wat een leuke ervaring. Vandaag gaan we richting Porto. Maar onderweg komen we nog een hoop leuke en spannende dingen tegen.
Maandag 16 september 2024. Volgens de informatiemap bevindt zich op luttele kilometers van de molen een goede pastelaria. Het is een mooie rit door de bergen om er achter te komen dat de bakker gesloten is op maandag. Een alleraardigst mannetje vertelt ons waar we informatie over het bijgelegen klooster kunnen vinden. We lopen de binnenplaats op, kijken even en verlaten het terrein.
Na deze mini bonus rijden we richting Coimbra. Vlak bij deze studentenstad bevindt zich Europa’s hoogste boom. Dat kunnen we natuurlijk niet voorbij laten gaan. We parkeren de auto en lopen een klein stukje door de bossen. De boom, een eucalyptus, is 75 meter hoog. Een mooi ding.
Als we de boom even geknuffeld hebben komen er ineens drie pups aangerend. Twee jonge labradors en een oude eigenwijze unit. De labradors zijn weer snel weg als hun baas ze roept. De oude heeft andere plannen en denkt de baas komt maar hierheen. Als na luttele minuten geen baas te zien is, proberen we de hond terug te sturen waar hij vandaan kwam. Geen succes. Dan is het aan de baas om hem te vinden. We lopen terug naar de auto en hopen dat fikkie vanavond een goede bak brokken kan eten.
Onze volgende stop in Coimbra. Als we de auto geparkeerd hebben schieten we de eerste pastelaria in om te ontbijten. Heerlijk! Nu kunnen we lekker toeristisch gaan doen. We beginnen met een bezoek aan een kerk. Deze is van binnen geheel betegeld met een soort van Delfs blauw.
Dan lopen we langzaam omhoog richting de universiteit. Die moet je immers gezien hebben. Het is een prachtig gebouw met voor de ingang een froyo karretje.
Na de froyo kunnen we de universiteit betreden. We zien overal studentjes in uniform, onbegrijpelijk in deze hitte want het is voor de dames een panty, rok, blouse, colbert en cape. Dat moet toch ontiegelijk heet zijn.
Nadat we tevergeefs een poging hebben gedaan om kaartjes voor de bibliotheek te bemachtigen, lopen we naar de oude kathedraal. Hier is het huis van God enkel toegankelijk voor de betalende klant. Daar passen we voor. Dan willen we naar het Cafetaria do Museu da Ciência. Uiteraard lopen we iets verkeerd, maar dat brengt ons bij deze introductiegroep van de faculteit der antropologen.
Het cafetaria is een soort mensa. De rij is lang en als we een tafel hebben bemachtigd sluiten we aan voor het buffet. Het eten is degelijk en goedkoop. Helemaal niets mis mee!
Nadat we geluncht hebben lopen we terug naar de auto om richting Aveiro te rijden. We besluiten de route langs de kust te nemen. Als we Mira passeren merken we dat de lucht steeds donkerder wordt. Niet van bewolking, maar van de rook. We komen erachter dat grote bosgebieden in de regio in brand staan.
Gelukkig hebben de flamingo’s er geen last van.
Als we in Aveiro zijn vragen we ons al snel af wat we er in godsnaam doen. Het hoogtepunt van het dorp is een boottochtje door het kanaal. Het lijkt wel het Giethoorn van Portugal, al denk ik dat ze zich eerder met Venetië zullen vergelijken.
Nadat we nog een ovus moles hebben genuttigd belanden we bij een Engelse Pub. We nemen een heerlijk drankje terwijl er telkens asdeeltjes uit de lucht vallen. Bij het afrekenen horen dat we de route naar Porto uitdagend gaat worden wegens de bosbranden.
We gaan de uitdaging aan en na wat files om de stad uit te komen rijden toch redelijk vlotjes Porto in. We parkeren de auto, lopen naar ons AirBnB en bedenken wat we gaan eten.
Het wordt Cerveceria Gazela. Deze bar is bekend geworden door Antony Bourdain welke de Cachorrinhos aanraadt. Deze hotdogs proberen we samen met een francesinha, ook wel de tosti der tosti’s genoemd. Hij bevat drie lagen vlees: worst, steak en ham. Uitaard een flinke dosis kaas en een eitje bovenop. Het smaakt allemaal heerlijk! Goed eten hoeft niet complex te zijn.
Na de maaltijd lopen we naar São Bente, het station. De stationshal is prachtig gedecoreerd.
We lopen nog een stukje door de stad als we bij de kerk van Clérigos komen. Hier wordt in de kerk een lichtshow gegeven. Op zich aardig, maar ietwat aan de lange kant.
Na de show is het tijd om terug naar ons appartement te gaan. Het was een mooie, maar drukke dag!
Een gedachte over “Bosbrand!”
Het wordt een reis langs memory lane😍
Dit waren niet je eerste bosbranden is Mira.In 1985 zijn we met zijn allen van de camping moeten vluchten voor de bosbranden daar. Daarna kwamen we uit in Nazaré. Jullie doen de reis omgekeerd.
En dan Coïmbra. Door diezelfde bosbranden zijn we er als gezin nooit gekomen. Uiteindelijk hebben Frank en ik samen jaren later ook genoten van de stad en de universiteit. De bibliotheek was heel uniek. Zeker voor je vader als groot boekenliefhebber.
En dan tot slot: Aveiro, de laatste plaats, die Tieme en ik op onze door de regen verpestte reis naar Portugal hebben gezien.
Aveiro in het voorjaar in de gietende regen is doodser dan dood. 😢 Daarna zijn we een een stuk doorgereden naar een beetje zon in Frankrijk☺️
Veel plezier nog 😘