Eigenlijk stond er een wandeling op de planning vandaag, maar we besloten liever naar Piódão te rijden voordat we naar Monsanto zouden gaan.
Maandag 23 september 2024. Na een prima nacht, mogen we genieten van een ontbijt in onze Pousada de Serra Estrela. Hier geen kannen koffie, maar een automaat. Ook niet te hachelen. Gelukkig staat er een bonenmaalmachientje met acceptabele koffie naast. Echt in het hele land krijg je heerlijke koffie voor een habbekrats, maar in de beste hotels van het land schepen ze je af met bocht. Na het ontbijt checken we uit en verlaten we de Pousada.
We rijden vandaag een stukje terug over de route van gisteren. Vandaag hebben we een prachtige blauwe lucht. We stoppen het en der en genieten nogmaals van de prachtige natuur van Serra de Estrela.
Vandaag laten we Torre wel links liggen, maar ook de vlakte die volgt is prachtig. We rijden letterlijk boven de wolken! Zo mooi om te zien.
Als we het de afdaling hebben afgerond en het natuurpark verlaten rijden we eigenlijk direct weer omhoog de bergen in. Het is hartstikke rustig en we genieten op de smalle en stijle weggetjes. Bovenin de kloof die we opreden vinden we Piódão. Dit is een oud dorpje geheel opgebouwd uit leisteen. Het is een prachtig gezicht.
Terwijl we een rondje lopen sjanst Monique met diverse katjes en kittens. We eindigen onze wandeling door het dorp met een lekker bakje koffie.
De afdaling loopt voorspoedig en voor we het weten staan we bij Foz d’Egua. Hier vinden we een stukje rivier wat is omgebouwd tot natuur zwembad. Het is absoluut een mooie plek, maar iets te fris nog om te zwemmen. Bovendien iets te druk om dat naakt te doen.
Next up is Poço da Broca da Barriosa. Deze waterval had wel wat extra water kunnen gebruiken, maar is ook zeker niet onaardig. De naastgelegen watermolen doet tegenwoordig dienst als restaurant waar we een prima lunch genieten. Monique gaat voor de lokaal gevangen forel, ik ga nog een keer voor de geit. Het is een prima lunch in een prima ambiance.
Na de lunch volgt een langere rit. We willen naar Monsanto en om daar te komen rijden we letterlijk langs de Serra de Estrela. Op sommige plekken worden de bomen afgewisseld met prachtig bloeiende heide. Het is een mooi samenspel van groen en paars door elkaar.
Na het dorpje Covilhã passeert te zijn, rijden we wat vlakker en landelijker gebied in. Ook niet onaardig, het zorgt voor een goede afwisseling. Om de lange rit een beetje te breken, besluiten we nog een stop te maken bij Castelo de Penamacor. Om er te komen rijden we natuurlijk weer blind het dorp in. Dat leidt tot hele smalle en extreem stijle stukjes, maar we parkeren volgens Portugees gebruik wel naast de toren.
En dan volgt Monsanto. Het prachtige bergdorp waar we de nacht zullen doorbrengen. Het duurt even voor we ons appartement vinden, het duurt nog langer voor de uitbater ons binnenlaat. Maar het is er keurig! Een prima bed, een prima uitzicht.
Nadat we ons spullen hebben weggezet is het tijd om het dorp te verkennen. Uiteraard stoppen we eerst bij de lokale bar voor een Cornetto Soft.
Als het ijsje op hebben lopen we naar het kasteel. We passeren nog wat middeleeuwse huisjes die rondom de granieten keien gebouwd zijn.
Het kasteel is door de tempeliers gebouwd en verkeerd nog in keurige staat, althans de buitenkant. Het grote kasteel biedt prachtige uitzichten over de omgeving. Ondanks het feit dat ze geen schutputjes hebben, ben ik helemaal in mijn element.
Ter info, rondom dit kasteel zijn diverse scènes van House of the Dragon, seizoen 1, aflevering 10 opgenomen. Het zegt ons ook weinig, maar kennelijk is het een serie.
Als we weer naar beneden lopen passeren we een van de weinige bars die dit dorp rijk is. We nemen het er van en drinken een cider met prachtig uitzicht.
Na nog wat door de straatjes gestruind te hebben weten we dat dit dorp geen restaurants heeft die vandaag open zijn, dat wordt een stukje afdalen. Geheel in stijl van mijn vader schiet ik nog een foto van de lokale bevolking. Maar voor we dat doen, drinken we nog een frisje op ons balkon.
De afdaling gaat soepel, het is toch anderhalve kilometer met de auto. We eten bij O Carlos. Carlos is er waarschijnlijk niet zelf, maar we worden geserveerd door een alleraardigste Braziliaanse dame. Ze raadt ons aan om de Churrasoo te nemen. Gewoon een portie om te delen, dat moet genoeg zijn. Het kalfsvlees van de bbq smaakt inderdaad heerlijk. Als toetje adviseert ze de limoen cheesecake en de Abade Prisoos. De laatste is een typisch Portugese caramel crème gemaakt van varkensvet en eidooier. Heerlijk!
Na het eten rijden we de anderhalve kilometer weer omhoog. We parkeren de auto, lopen naar ons appartement en Monique gaat haar boekje lezen. Ik speel nog wat met mijn camera.
