Nog nooit in mijn leven hoorde ik vaker ‘pas op’. De vloer in onze huurauto heeft een deuk van het aantal keren dan mijn moeder in gedachte op de rem trapte, maar zojuist is bevestigt dat ik veilig rijd.
Vrijdag 4 april 2025. De dag begint weer uiterst rustig. Ik begin met een wandeling naar de bakker hier twee deuren verder. Ik bestel twee simit, maar krijg al snel van de oude dame achter de toonbank te horen dat die dingen hier toch echt koulouri heten.
Na het ontbijt beginnen we aan de lange tocht naar Elafonissi. We rijden Chania uit en pakken de snelweg naar het westen. Onze eerste stop, Komolithi, is meteen een mooi stukje natuur. Het is een mooie rotsformatie omringt door een zee aan bloemen. De fotoshoot die mijn moedertje doet blijft in de privé archieven.
We rijden verder in zuidelijke richting en stoppen in Topolia voor een kop koffie met gebak bij Taveerne Spiliaraki. De baklava en kataifi smaken heerlijk en doen goed hun werk als als pre-lunch.
Na de koffie rijden we verder. We stoppen even voor om van de Topolia Gorge en bijbehorende tunnel een foto te schieten.
We passeren de tunnel en parkeren bij grot van Agia Sofia. Hier beginnen we aan de tocht waar mijn moedertje toch ontdekt dat ze oud begint te worden. Maar als je met je 76 jaar nog 257 traptreden aan kunt, dan mag je best een beetje trots op jezelf zijn.
De grot is een heilige plek. We steken een kaarsje aan voor mijn vader en lopen er een rondje.
We dalen de trap af en rijden over de bochtige weggetjes langzaamaan de kloof uit. We hebben Elafonissi bereikt! We parkeren de auto en lopen naar wat volgens sommigen het mooiste strand van Kreta is.
Op het strand besluit ik nog even een stukje te wadlopen naar het eiland Elafonissos. Het water is heerlijk!
Als ik terug ben op het strand is het tijd voor een eenvoudige lunch met onze typisch Griekse koulouri.
Daar ik geen voorstander ben van terugrijden via dezelfde weg nemen we een kleine detour. Deze brengt ons naar een alleraardigste bar in Kandanos waar we van een glas wijn en het uitzicht op de kerk en paarse boom genieten.
Terwijl we verder rijden naar Chania pikken we nog wat prachtige uitzichten mee. In Chania stoppen we bij de plaatselijke super, waar we boodschappen doen voor de maaltijd van vanavond. Bij de slager worden we geholpen door de liefste vrouw van Chania. Ze snijdt met liefde de kaas en onze toetje in tweeën.
Terug in ons huisje is het tijd voor de borrel op het terras. Tegen een uur of acht wordt het toch wat fris en gaan we naar binnen om te koken. De maaltijd is prima. Worstjes vooraf, biefstuk met groenten als hoofdgerecht een halva toe. Uiteraard sluiten we af met een glaasje levenselixer.
Buiten een mooie dag vol mooie natuur en prachtige bezienswaardigheden was het een dag vol goede gesprekken en gezelligheid.
