Spinalonga

Waar gisteren een reisdag was, worden de kilometers in de auto vandaag tot het minimum beperkt. Niet dat dat heel erg was, want de directe omgeving van Elounda heeft ​genoeg te bieden. 

Zondag 6 april 2025. Daar ik gisteren de verkeerde tijd gekozen had voor de boot naar het eiland Spinalonga moesten we bijtijds op. Bijtijds is overigens gewoon om negen uur, dus helemaal uitgerust beginnen we met een ontbijt. 

Na het ontbijt rijden we naar het iets verderop gelegen Plaka. Hier parkeren we de auto en lopen we naar de rederij die ons naar het eiland zal brengen. De beste man vertelt waar de boot ligt en bevestigd dat we nog prima een kop koffie kunnen nemen. 

Als de koffie op is lopen we naar die pier en klimmen we aan boord van het bootje wat we delen met vier Belgen. Na een minuut of vijf staan we op Spinalonga. Het eiland heeft een rijke historie die begint als het in gebruik genomen wordt als een Venetiaans fort wat later door de Turken is ingenomen. Als laatste diende als leprakolonie. 

Nadat we kaartjes hebben gekocht om het eiland te mogen bezoeken lopen we door een tunneltje het fort binnen. Daar beelden meer zeggen dan woorden (en ik lui ben vandaag) hier een aantal foto’s. 

Na een rondje om het eiland gelopen te hebben en her en der een kleine omweg naar boven hebben gemaakt is het tijd om de boot terug te nemen.

Terug op het vaste land genieten we van nog een kop koffie met uitzicht op het eiland. Tijdens deze pauze besluiten we dat we zo richting Agia Nikolaos gaan. In Agia Nikolaos beginnen we met een wandelingetje langs het meertje wat midden in het centrum ligt.

Nog voor we het meer verlaten, ploffen we neer op het terras van Mitato.  We zitten lekker in de zon en bestellen brood met tomaat en feta, fava (gele kikkererwten smurrie), zeebrasem en sepia. Het eten is werkelijk waar heerlijk! Kennelijk weten de Grieken dat ook want het restaurant zit vol locals en het ene na het andere stelletje wordt weggestuurd omdat ze volzet zijn. 

Na het eten worden we weer getrakteerd op een heerlijk toetje, maar helaas ook dit keer krijgen we egeen levenselixer. Met volle buikje lopen we nog een rondje door de toeristische straatjes. 

Aangezien het nog wat vroeg is, besluit ik dat we nog even het schiereiland voor de kust van Elounda bezoeken. We rijden er naartoe via een zeer smal weggetje wat bijna op dezelfde hoogte ligt als de zeespiegel. We parkeren bij drie oude molens. 

Vanaf de parkeerplaats lopen we richting de kapel van Sint Lucas. Het is een wandeling van ongeveer anderhalve kilometer waarbij we genieten van het prachtige uitzicht over de baai. Vanaf de kapel hebben we een mooi uitzicht over de andere kant van het schiereiland. 

We lopen langzaam terug naar de auto. Halverwege spot ons moeder nog een dooie slang.

Als weer over het smalle pad rijden wordt ik getrakteerd op een ‘kijk uit’, de overtreffende trap van ‘pas op’. Niet dat er iets aan de hand was, maar dat terzijde.

In ons appartement is het tijd om bij te komen. Een klein glaasje wijn erbij maakt het af. Ondanks dat de magen nog goed gevuld zijn de forse lunch, stel ik toch een eenvoudige maaltijd samen. Groeten uit de oven met entrecote en een glas wijn. Het smaakt weer prima!

Na het eten hebben we zin in koffie. Maar daar het water direct weer aan de onderkant van ons koffiezetapparaat wegstroomt, lijkt dat geen optie. Maar nee is geen optie, vandaar dat ik een rondje loop door het dorp op zoek naar coffee to go. Bij laatste zaak die open is, is het raak. Met twee cappuccino’s in de hand loop ik terug naar ons huisje. Kunnen we in ieder geval weer goed slapen.