Na een zware ochtend in Granada rijden we de Siërra Nevada in. Hier blijven we twee nachten logeren en een heuse grotwoning.
Zondag 9 oktober 2022. We nemen de toeristische route richting Guadix. In de hoop op een supermarkt die open is (en een banaan verkoopt) rijden we een willekeurig dorpje genaamd Quentar in. Na een tocht door smalle straatjes staan we voor de gesloten super. Gelukkig is het uitzicht net buiten het dorp wel de moeite waard.
Na een tijdje genoten te hebben van het uitzicht rijden we door en slalommen we ons een weg langs de wielrenners naar het volgende uitzichtpunt. Ditmaal is het Cortes y Greana. We kijken uit over een groot meer.
Dan hup door! Na een korte stop om even bij te komen arriveren we in La Peza waar de weg versperd is. Het duurt niet lang voor we erachter komen dat een bus niet tussen de geparkeerde auto’s past en de boel compleet vast heeft gezet. Niet handig! We krijgen de tip om te draaien en ergens linksaf te gaan. Die tip volgen we, maar als we na een kilometer of vijf geen afslagen naar links zien, besluiten we maar voor het pad te gaan dat we gemist hadden vlak na het dorp. Dat was hem. We nemen het weggetje en staan niet veel later aan de andere kant van het dorp. Ook hier staat alles ram vast. Het zal wel tijd zijn voor het jaarlijkse dorpsfeest.
Inmiddels zijn we bijna bij het Mirador de Badlands de Purullena. We hoeven hier nog maar vier kilometer offroad voor. Iets wat een gehuurde Fiat 500 prima kan.
We parkeren de auto zo dicht mogelijk bij, ik ben immers alles behalve fit. We lopen een anderhalve kilometer en worden getrakteerd op een prachtig uitzicht.
Na de wandeling terug is het tijd om naar Guadix te gaan. We proberen onderweg nog her en der aan een banaan te komen, iets wat lukt in Guadix zelf. Boffen! Als we ons melden bij Cueva de Maria krijgen we een rondleiding door de zespersoons grot die we hebben gehuurd. Niet veel later eet ik een banaan en ga ik slapen.
Na een paar uur slaap gaat het weer iets beter. Tijd voor de maaltijd, voor de veiligheid gaan we voor huisgemaakte pasta. Niet veel later gat het licht definitief uit.
Maandag 10 oktober 2022. Alive and kicking sta ik op alsof er niets aan de hand is. Blakend van de energie rijden we Guadix in om een ontbijt te scoren. Het wordt weer een tostada tomate y jamon. Genieten, die heb ik gemist.
Na het ontbijt rijden we terug naar Granada. Ik was vergeten de inhoud van mijn maag op te ruimen, dat is natuurlijk niet netjes. Oh nee, we gaan wandelen door de Sierra Nevada. De route van Los Cohorros de Monachil om precies te zijn. We parkeren en beginnen aan de route die ons leidt langs een riviertje.
Na een paar kilometer wandelen worden we getrakteerd op enkele hangbruggen. Deze nemen we natuurlijk met veel plezier.
Als we een aantal van die bruggen hebben gehad krijgen we de optie teruglopen of door naar een grot. We lopen door, wat een uitstekende keuze is. Het of wordt smaller, lager en ruwer. Her en der passeren we wat andere toeristen, waaronder een dame van we jaar of zeventig. Hoe mooi het is zie je hieronder.
We lopen verder en verlaten uiteindelijk de kloof. Hierna volgt een stevige klim om op de berg te komen.
Eenmaal boven zien we dat de oude dame het eind ook bereikt heeft. Vanaf hier begint de afdaling terug naar het dorp. We blijven ondertussen genieten van de mooie vergezichten.
Terug in het dorp lunchen we wat waarna we terug naar Guadix rijden. Daar is het tijd voor een korte siësta gevolgd door een toer langs de grotwoningen.
Tegen half 8 rijden we de stad in om te gaan eten bij Casi Na. We gaan voor tomatensalada, kabeljauw en kroketjes. Op zich prima, maar we hebben het wel eens beter gehad.
Dan dan is het klaar voor vandaag. Morgen gaan we verder richting Almería.
