De bonusdag

Vandaag is de echte bonusdag hier op Kreta. Een dag waar we niets meer hoeven te regelen, de zon weer schijnt en we nog even mogen genieten.

Donderdag 10 april 2025. Na een rustige nacht slaap in Malia, een goed ontbijt en prima koffie beginnen we met een lange wandeling naar onze auto. Ondanks dat hij in de straat staat, is het toch zo’n 600 meter lopen.

We rijden vandaag naar de Lassithihoogvlakte. De weg er naartoe geeft al mooie vergezichten prijs.

Onze eerste stop wordt de Psycho grot, ook wel de baarmoeder van Gaia genoemd. De almachtige Zeus zou daar geboren zijn. We zijn nog maar net de auto uit of de dame van de naastgelegen koffietent vertelt dat de grot gesloten is. Ze adviseert ons wel even naar boven te lopen om van het uitzicht te genieten.

Het is een forse klim om boven te komen, maar daar het voornamelijk een geplaveid pad is, is het goed te doen. Het uitzicht maakt de moeite van de klim het wel waard.

We lopen weer naar beneden om bij de dame koffie met gebak te nuttigen. Ze vertelt dat er normaal zo’n 1000 man per dag komt voor de grot, maar dat dat nu helemaal stil ligt. Dat is ongetwijfeld de reden dat ze iedere bezoeker vertelt dat de grot gesloten is, maar ze heerlijk sap en gebak heeft.

We rekenen af en vertrekken weer. De volgende halte is wat Google maps markeert als de Lassithihoogvlakte. Onderweg zien we dat er een natuurlijke bron is. We slaan rechtsaf en rijden er heen. Het blijkt een mager stroompje te zijn dat uit de muur komt. Als we verder rijden blijkt de weg smaller en steiler wordt, maar na een laatste haarspeld blijkt dat we toch niet verder kunnen. Dan maar achteruit de heuvel op, de koppeling stonk enorm, maar we konden toch weg. Helaas geen foto’s hier.

We gaan verder naar het punt van Google Maps. Dit leidt ons naar een gravelpad wat ik natuurlijk met liefde neem met onze oververzekerde auto. Helaas leidt dit pad ook nergens heen dan mooie uitzichten. Na een tijdje besluiten we dan ook hier maar te keren.

Ik stel de navigatie in op het Panagia Kera Kardiotissa klooster. Voor we hier aankomen stoppen we nog even bij de ingang van de hoogvlakte waar we wat foto’s maken en naar windmolens kijken.

Het klooster blijkt een nonnenklooster. Als we aankomen staat er een stel Fransozen te wikken en te wegen of ze naar binnengaan. Ik heb daar minder moeite mee in ga door de open deur het terrein op. Het is een erg mooi klooster.

Onze laatste stop vandaag wordt Sisi. Het is een lieflijk dorpje aan zee waar we een drankje doen.

Terug in Malia blijft het vinden van een parkeerplaats een flinke uitdaging. We staan weliswaar dichterbij dan gisteren, maar het is nog steeds een flinke wandeling. In ons appartement gaan we lekker in de zon zitten met een drankje.

Tegen etenstijd lopen we naar het door onze gastheer aangeraden restaurant. Het is vol, maar als we met een half uurtje terug komen is er wel een plekje voor ons. Dat doen we. Het eten is goed! We genieten van feta rolletje met kaitafi en watermeloen, een dip van iets vissigs, een salade van het huis en aubergine met stoofvlees. Het is een feest voor de smaakpapillen.

Na het eten krijgen we nog een raki met rozenwater er een jelly van citrus. Een perfect einde van een gezellige avond, een fijne week met leuke activiteiten en heerlijk eten. Maar bovenal een goede afsluiting van een week waarin we een hoop lol en goede gesprekken hebben gehad. Een week (plus twee dagen) om (op een bord gehaktballen na) nooit meer te vergeten.