Een rustige dag!

Na een nacht op een truffelboerderij moet er natuurlijk nog wel het een en ander aan truffel gegeten worden. Daarom blijven we tot na de lunch bij Agriturismo La Montagnola

Zaterdag 3 mei 2025. Na een scheve nacht staan we te vroeg op. Toch de flessentest maar weer in het leveren roepen de volgende keer. Na een kop koffie en ontbijt beginnen we toch wakker te worden. Gelukkig is het een rustige dag.

Monique maakt even een praatje met de Belgse en vraagt om tips over waar we in Basilicata moeten zijn. Heel fijn dat reizen zonder verplichtingen! We gaan nu gewoon de drukke gebieden overslaan en weer de natuur in. Precies wat we het liefste doen.

Na de tips en een gezellig praatje besluiten we een wandeling te maken. We tocht loopt naar Rocchette, een borgo (klein op zichzelf staand dorp in de heuvels). Het is een heuvelachtige wandeling die ons eerst langs het verlaten en vervallen dorpje Ruderi di Rocchettine.

Na een illegaal bezoek lopen we door naar Rochette. Hier zit nog wel iets van leven in. Sterker nog er is een klein café. Tijd voor een drankje. Terwijl we op het terras zitten worden we aangesproken door, hoe kan het ook anders, een Nederlandse dame die er kennelijk in de buurt woont.

Na het drankje lopen we terug en hebben we onze dagelijkse workout er weer op zitten. Met 7,5 km en 350 hoogtemeters toch best pittig. Zeker als je meetelt dat het deels in een goede Italiaanse zon was.

Terug bij Vanry frissen we ons wat op en wachten we tot de lunch begint. Onze gastvrouw en de kok zijn al sinds vanochtend bezig en het ruikt al de he dag heerlijk. We schuiven aan en kiezen een fruitige witte wijn voor bij de lunch. Inmiddels begint het terras ook goed vol te lopen. Charlie heeft overigens gekozen voor een heerlijke plek onder de bus in het gras.

We beginnen met anti-pasti. Lokaal vlees en kaas, een bruscetta met truffel en een gepocheerd ei met aardappelpuree. Een prima start! Zeker daar de kleine cockertjes hier continu over het terras struinen en met iedereen willen knuffelen.

De primi is huisgemaakte pasta (een soort kapotgescheurde lasagne vellen) met truffel. Ook al zo lekker.

Dan volgt de secondi. We krijgen carpaccio van in zout gegaard rosbief met chips van cavalo nero. Uiteraard met truffel! Monique vindt dit het minste, maar ik ben fan.

De dolce is panacotta met aardbei. We hebben echt niets te klagen hier.

Ik sluit af met een koffie en vraag om de rekening. Die is aanzienlijk lager dan verwacht. Het kamperen inclusief alle faciliteiten en het knuffelen met de pups was sowieso gratis, de lunch inclusief lunch was slechts 136 euro.

Na het afrekenen verlaten we deze prachtplek en rijden we in anderhalve ruk naar Lo Scoppio. Dat halfje was de stop bij Gabriella’s minimarket waar we een ontbijt voor morgen scoren.

Als we de camping oprijden wordt de poort voor ons geopend. We krijgen een keurige plek en zetten Vanry neer. Na een flessentest blijft dat we onze levellers nodig hebben. Niet veel later staan we flessenpas.

Daar we op een camping staan besluit Monique nog een wasje te doen. Daarna is het tijd om weer eens te douchen. We genieten vanavond van een eenvoudige maaltijd, we hebben immers zwaar geluncht. Weliswaar geen cracker, maar een tosti met pesto, tomaat en mozzarella. Fijne avond nog!