Met pijn in ons hart gaan we Italië vandaag verlaten. Wat was het fijn! Gelukkig is ons avontuur nog niet voorbij en nemen de Brennerpas om in Beieren te eindigen.
Donderdag 15 mei 2025. Het is helder vanochtend, de temperatuur staat op standje fris. Maar het geeft ons wel een mooi uitzicht over de Dolomieten. We genieten van het ontbijt bij de bus.
Dan rijden we naar de Sinichbaches Waterval. Met 135 meter de hoogste van Zuid Tirol. Het lijkt net alsof iemand een kraan opengedraaid heeft. De waterval is werkelijk prachtig, zeker als we het verboden toegang bord negeren om iets verder dan het uitzichtpunt van deze natuurschoon te genieten.
Onderweg naar de Brennerpas stoppen we voor een taartje bij Konditorei Kobler. Heerlijk, zeker de espresso erbij! Een goede manier om langzaamaan over te schakelen op de Duitse keuken.
Met een gevulde buik beginnen we aan de Jaufenpas. Dit levert ons weer schitterende vergezichten, haarspeldbochten en hoogtemeters op. Met 2094 meter een van de hoogste punten van onze reis door Italië.
Vlak voor we gaan afdalen stoppen we even bij skilocatie. Charlie wil even de pootjes strekken en gaat weer los in de sneeuw.
We rijden de pas af en arriveren in Sterzing. We spotte een yoghurtfabriek en besluiten even te kijken in de shop.
Met vijf potjes yoghurt rijden we naar Imbiss beim Hias. Curryworst als lunch. En dat nog steeds in Italië.
Onze laatste stop in Italië is de Brennerpas. En om heel specifiek te zijn, het Outlet Center bij de Brennerpas. We gaan shoppen! Eerst een broek voor Sander bij Millet. Dan een broek voor Monique en een vestje voor Sander bij Jack Wolfskin. We eindigen bij K&K sports waar we beide voor een appel en een ei merino willen shirtjes scoren. Dat is morgen weer schone kleding aan.
Ongeveer een minuut nadat we uit het shopping center lopen begint het te regenen. Tijd om de Alpen en Tirol achter ons te gaan laten. We rijden de Brennerpas op en Oostenrijk in. Helaas geen vlam in de pijp, want wat gaat het traag!
Vlak voor Insbruck worden we de snelweg afgestuurd door de navigatie om nog even toeristisch door Oostenrijk te cruisen. We zitten hier duidelijk op het smalste stuk, want het duurt niet lang voor we in Schanitz zijn. Dit is het laatste dorp voor de Duitse grens en we vullen Vanry nog even snel met goedkope Diesel en onszelf met twee heerlijke taartjes.
Daar het nog steeds regent besluiten we om na de Alpen te gaan overnachten. Dat wordt in het Duitse Egling aan de Riegsee. Hier is het wel droog! De alleraardigste vrouw van de camping heeft ons een plekje met soort van uitzicht gegeven voor de prijs van uitzicht op een dode muur.
Na ons te hebben gesetteld lopen we met Charlie naar het hondenstrand. Ze wil wel even haar pootjes baden.
Na de wandeling besluit ik dat we niet gaan koken, maar ons laten trakteren op de verfijnde Beierse keuken. Een schnitzel zo groot als het bord komt mijn kant op.
Na het eten is het tijd om uit te buiken en te douchen. Morgen rijden we weer een stukje verder richting huis. Heel spijtig, maar de plicht roept.
