Een krappe bedoeling!

Het wordt weer een dag om in te lijsten. We doen een prachtige wandeling, bezoeken een mooi kasteel en eindigen op een heerlijk plekje in Duitsland.

Maandag 25 augustus 2025. De dag begon met koffie op bed. Wat een genot!

Na het ontbijt verlaten we heel ontspannen camping Relax. We rijden naar Berdorff, waar onze wandeling door de Siweschlëff begint. Dit deel van het Müllertal kan ons beter bekoren! Een goed-ish aangegeven route (B2) leidt ons langs diverse kloven en een mooie brug.

We klimmen en klauteren door een aantal van deze, telkens op zoek naar mooi doorkijkjes en uitzichtpunten.

Heel prettig is het ook dat het (nog) niet druk is hier. We komen wel wat wandelaars tegen, maar die komen om te wandelen en niet voor de insta fotoshoots.

Een van de kloven doe ik alleen. Het is er donker, krap en laag. Ik kruip er doorheen om te komen bij een trap van ijzeren staven. Eenmaal boven is het weer licht en mag ik weer genieten van frisse lucht. Ik merk dat ik vanochtend de deo vergeten was.

De Siweschlëff zelf bestaat uit een zevental kloven. De eerste is breed, de zevende smal. We komen tot en met de zesde. Onze lichamen willen niet door de 30 cm die nummer zeven in petto had.

Met al deze kloven in onze herinnering gekerfd lopen we langzaam het woud uit. We pakken nog even een hazelworm mee. Dat is een pootloze hagedis.

Terug bij Vanry merken we dat het drukker is. De parkeerplaats is inmiddels vol. Met zeven kilometer in de pootjes is het tijd om weer te vertrekken!

Bij de Cactus laten we ons verrassen door een heuse Luxemburgse supermarkt. Het stelt niet veel voor een combinatie van Belgische, Duitse en Franse producten en veel drank. We halen er ons kostje voor de avond.

Na getankt te hebben gaan we chic lunchen bij Brasserie Beim Adelheid. Dit etablissement zit in een bejaardentehuis. We gaan voor het menu van de dag. Voor mij garnalencocktail, schnitzel met pasta bolognese en appelgebak toe. Monique ging voor taart van tomaat met tonijn, dorade en appelgebak. Allemaal stuk voor stuk heerlijke gerechten! Alleen die wespen waren wat irritant.

Met volle buikjes bezoeken we het kasteel van Beaufort. Een prachtig middeleeuws kasteel met schutputjes. De rondleiding die Monique verzorgt is heel prettig. Niet te langdradig, maar to the point.

Met ook dit hoogtepunt in onze zak is het tijd om naar onze kampeerplek te rijden. Monique had eerder al gemaild naar de Dornauelsmuhle te Preischeid (Duitsland) en we zouden welkom zijn. Eenmaal aangekomen is er natuurlijk geen hond. Zouden we die twee kilometer lange toegangsweg voor niets hebben gereden? Ik probeer te bellen, maar het nummer bestaat niet. Uiteindelijk na drie lange minuten wachten komt er een auto aan. De eigenaar vraagt of we willen kamperen en leidt ons naar een mooie plek aan de Our.

De middag doen we weinig. Monique leest een boekje in de zon en Charlie en ik steken de rivier over naar Luxemburg. Vandaag hier hebben we een mooi zicht op ons busje.

We genieten van het weer, de rust en de borrel(plank). En Charlie? Ze moet even bijkomen van al het geklauter van vandaag.