Dat was een kort nachtje! Iets na één erin en in acht eruit. Poeh!
Zondag 15 mei 2022. We beginnen met een ontbijt bij Bar Levante. Monique regelt dat toch maar weer fijn voor me. De tostadas ham een tomaat zijn prima, de koffie top en de jus d’orange smaakt heerlijk. Zo krijg je dan niet in Nederland.
Na het ontbijt gaan we op zoek naar Embalse de Relleu. Eigenlijk is het de bedoeling dat je in het dorp parkeert en dan 5 km er naar toe wandelt, maar er is ook een geheime parkeerplaats op 1,5 km. Die vinden we!
Nu begint de echte zoektocht. We geloven Google en pakken vol goede moed het pad wat het natuurgebied in loopt. Het begin is leuk, want we moeten door een riviertje.
We volgen het pad, maar het blijkt doodlopend. Dank je wel Google. We gaan terug en pakken en pad iets buiten de parkeerplaats. Ook hier moeten we de rivier door.
Terwijl we de rivier oversteken zien we een grote buslading schreeuwende Spanjaarden voor ons lopen. We versnellen de pas en schieten ze voorbij. Na een minuut of tien arriveren we, precies op tijd voor het door ons gereserveerde tijdslot, bij de kiosk waar we een kaartje kopen. Kennelijk was die reservering niet zo belangrijk, want ze vroegen er niet naar.
Gelukkig is het nog rustig als we de Caminito del Rey van Alicante op gaan. Het is een mooie, maar ietwat korte, stellage die ons langs de muur van de kloof leidt naar een uitkijkplatform.
Fun fact! De rivier die door de kloof loopt ontstaat bij ‘s wereld eerste moderne Dam. Tenminste als we de informatieplaquettes mogen geloven.
Rustig lopen we terug naar de auto en onderweg genieten we van de natuurschoon. Overal springen kleine kikkertjes over het pad en alles staat in bloei. Ook wel eens leuk om hier in het voorjaar te zijn.
Als we terug rijden via Relleu blijkt de doorgaande weg afgesloten. We schieten het dorp in om toch verder te komen. Na wat geklim en gehannes door smalle straatjes komen we bij nog een wegafzetting. Die zet ik weg en we rijden vrolijk door. Aan het eind van de straat staat een boze Spanjaard ons uit te foeteren. Kennelijk was het ongepast om dwars door het dorpsfeest te rijden. Evengoed zijn we nu aan de juiste kant van het dorp en rijden we vrolijk door naar El Campello.
Vanaf het dorp lopen we naar de markt waar we essentials in zullen slaan. Denk aan chorizo, kruiden, knoflook en koekjes. Al die dingen de je in Nederland niet hebt.
Dan is het tijd voor de lunch bij Naat en Adrie. Lekker hoor sushi, maar ik heb toch liever tapas in Spanje. Al krijg je dan niet die schattige glunderende oogjes van Naat te zien.
‘s Middags besluiten we de metro te nemen naar het dorp waar ik de naam nooit van weet. In Villajoyosa stappen we uit. We lopen wat door het oude dorp.
Na de wandeling nemen we een ijsco op de boulevard.
Dan na nog een rondje door het dorp strijken we neer op het terras van Central Friends. Het is tijd voor cocktails!
Na cocktails en sangria gaan we via het park langs de rivier terug naar de metro. Die zit lekker vol. Sterker nog hij zit zo vol dat zelfs de Spanjaarden het zweet op hun voorhoofd hebben staan.
Terug bij het appartement is het tijd voor een verfrissende douche, gevolgd door een vlug bezoek aan Naat. Tegen de klok van negen schuiven we aan bij El Puerto II. Dit blijkt een zeer goede keuze te zijn, want ze hebben een heerlijke Albariño, prima patatas bravas, zalige sardines en verrukkelijke ansjovissen.
Na het eten lopen we gestaag terug. De bar waar ik al tijden wat wil drinken sluit zo als altijd voor onze ogen. Volgende keer beter!
