Dat is pech, water weg

Fonts de Algar zou het hoogtepunt van vandaag moeten zijn, maar een waterval zonder water is als een frikadel speciaal met ketchup. Het slaat nergens op.

Maandag 25 november 2024. De dag begint heerlijk en vertrouwd met een ontbijtje bij onze vriend van Bar Levante. Als we de tostadas con tomate ophebben is het tijd voor een ritje van 45 minuten naar Fonts de Algar, of te wel een waterval. Daar aangekomen mogen we meteen vijf euro aftikken voor het parkeren. Ja, hier is het toeristisch en dat zullen we weten!

De lopen naar de waterval en bij de entree zien we een papiertje waarop staat dat de waterval under construction is. We lopen naar de ticketverkoop en horen dat het vandaag gratis is, want ‘No water’. De waterval staat inderdaad uit en de rivier staat droog. Evengoed een mooi wandelingetje wat op het eind toch een mooi kijkje door een klooi geeft waar wel nog water staat.

Het eind van de route

We lopen terug door de droogstaande rivier en eenmaal terug bij de parkeerplaats nuttigen we nog een drankje en taartje.

Dit kan normaal niet

Onze volgende stop wordt Polop, een plaatsje met een kasteel. Na een rondje door de smalle straatjes vinden we een parkeerplaats en lopen we naar het kasteel. Het is inmiddels meer een vervallen begraafplaats, maar het is zeker niet onaardig.

Castel de Polop

Ook het uitzicht mag er zijn als je de kassen landinwaarts en de bouwplaatsen richting de kust wegdenkt.

Allemaal kassen

Na Polop rijden we door naar Costera de Gabriel Miro. Hier zouden we nog nooit geweest zijn. Als we arriveren barst het van de tourbussen en volle parkeerplaatsen. Vreemd! Monique kijkt op de kaart van het dorpje en ziet dat we in Castel de Guadalest zijn gearriveerd. Toch iets waar we al eerder zijn geweest.

Castel de Guadalest

We lopen een rondje door het dorpje en bezoeken uiteindelijk het kasteel. Dit gaat samen met een villa die meer weg heeft van de lokale kringloop dan dat je denkt dat er mooie antieke meubels staan. Het kasteel blijkt uiteindelijk niet meer te zijn dan een torentje, maar we hebben hem nu toch in de pocket.

Het uitzicht is wel prachtig!

Na ons bezoek aan de tweede toeristische trekpleister van de dag is het tijd voor lunch. We kregen de tip dit in Benidorm te doen. Nadat we de auto geparkeerd hebben lopen we richting de boulevard. Als we de tapas straat in lopen worden we bijna bij elk restaurant naar binnen getrokken. We houden stand en gaan voor Pintxos Aurrera. Hier genieten we van een aantal pintxos.

Lekkere broodjes

Na de lunch lopen we nog een stukje over de boulevard waar we getrakteerd worden op Engelsen met buckets bier, bejaarden op duo scootmobiels en bovenal een bak vergane glorie. Prachtig!

Zo’n duo scootmobiel wil ik ook!

Op weg terug naar de auto pikken we nog een froyo op bij Llaollao. Monique is in haar nopjes.

Blije froyo gezichtjes

We rijden Benidorm uit als Monique besluit dat ze ook als Lego steentje door het leven wilt. De winkel waar dit prachtige pak vandaan kwam zit ook hier, maar helaas verkopen ze het niet. Dan maar even door naar Alicante! Yes, er is nog niemand anders geweest die net zo enthousiast is als wij.

De blije blokjes

Na een korte pauze in ons appartement brengen we Naat naar het ziekenhuis voor een echo en routinecontrole. Terwijl de dames zich in het ziekenhuis begeven ga ik even op bezoek bij de Sendra Outlet. A dream come true! On a steel horse I ride! Helaas heeft Sendra niet van mijn gading, maar poeh, wat een prachtige cowboylaarzen worden daar gemaakt.

I am a cowboy!

Ik pik de dames niet veel later weer op. Alles gaat goed met moeder en kind. We rijden door naar de Kiabi waar, zoals het hoort, ik iets koop en de dames niet. Dan kletsen we nog wat in het appartement voordat we lekker naar de boulevard wandelen om te genieten van het eten van Brel.

Vanavond is het uitgestorven op de boulevard. Er is amper een levende ziel te vinden, zo ook bij Brel. We zijn lange tijd de enige klanten. Dat hindert ons niet, want het eten is weer verrukkelijk. We genieten vooraf van de wok fried scallops met Thaise curry, het broodje kalfswang en de tomaten-burrata salade. Als hoofdgerecht nemen we de kabeljauw met XiXona nougat, toch wel het lekkerste gerecht wat ze op de kaart hebben staan. Ons toetje is de ode aan oma, of te wel chocolademousse en Mariakaakjes ijs.

Dit is zooooooooo lekker

We rekenen af en lopen weer terug de berg op. Het is mooi geweest voor vandaag!

Een reactie plaatsen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Silver Gazelle

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder