Ja ja, de familie Boon is een spruit rijker en dat moet natuurlijk even gevierd worden. We hadden dat in een gebruikelijk lang weekend kunnen doen, maar met mijn sabbatical kan het alle kanten op. Monique heeft navraag gedaan en ze mag gewoon twee weken op workation!
Vrijdag 7 februari 2025. We vliegen vroeg! Nog voor het krieken van de dag zitten we in de auto naar Eindhoven Airport. Daar gaat alles lekker vlot en het zal een rond twaalven zijn als we door Adrie opgepikt worden op de luchthaven van Alicante. Na een kort bezoek aan het verse Boontje dumpen we onze spullen in onze woning voor de komende twee weken.
Niet veel later zitten we met onze bakkes in de zon op het terras van Salabre, een nieuwe favoriet aan de boulevard. Helaas gaat mijn sobere leefstijl redelijk vlot naar de klote, maar ja… met oe bakkes in de zon is zo’n pilske wel heul lekker!
Na de heerlijke lunch gaan we boodschappen doen. Twee weken uiteten is niet goed voor de gezondheid en portemonnee. Later in de middag spreken we nog af met Naat en Adrie. Onze eerste maal is een prima hamburger met tortilla.
Zaterdag 8 februari 2025. Na een rustige nacht beginnen we met een kop koffie en ontbijt. Daarna bezoeken we Adrie en Naat. Monique wil de verse Boon graag even vasthouden, wat natuurlijk gewoon kan. We lopen even naar de super voor wat extra boodschappen en besluiten na de lunch naar San Joan de Alacant te lopen. Het is een goede wandeling van zo’n 7 kilometer over de boulevard. We eindigen bij Xaloc met een drankje in de zon. Lekker joh die 24 graden vandaag!
Uiteraard nemen we de tram terug. Via nog een supermarkt lopen we weer naar ons appartement. Vandaag eten we ravioli met truffelsaus.
Zondag 9 februari 2025. De dag begint weer zonnig. We genieten van ons ontbijt op de binnenplaats van het appartementencomplex. Dan is het tijd om naar de markt te gaan. We hebben natuurlijk groenten nodig. Na twee rondjes eindigen we met een goed gevulde tas bij het terras van Diego. Zijn koffie is altijd heerlijk.
Als we terug zijn van de markt wil Naat graag een rondje met ons lopen. Dat doen we natuurlijk! Na het rondje is het voor ons tijd om de paella op te halen. Met een grote pan lopen we door de straten van El Campello.
Na de lunch doen we nog een klein rondje om uit te buiken en verder is het tijd om te relaxen. ‘s Avonds eten we nog wat courgette koekjes met worst en een restje van de tortilla.
Maandag 10 februari 2025. Terwijl Monique heerlijk aan het werk is geslagen, ga ik een paar dagen naar Madrid. Hier kun je natuurlijk ook over lezen.
Donderdag 11 februari 2025. Terwijl Monique lekker aan het werk is, loop ik even naar het strand voor een frisse neus. Nou na, het is eigenlijk een warme neus, want het is frisser in ons appartement.
Vrijdag 14 februari 2025. Het is weekend, maar het voelt als vakantie voor Monique. Na de lunch lopen we rustig richting Illeta dels Banyets, de archeologische vindplaats hier in het dorp. Ze hebben hier een prehistorische nederzetting gevonden die mettertijd over is gegaan in een Romeinse. Wat we zien lijkt allemaal erg gereconstrueerd daar alles bedekt is met verschillende kleuren grind om aan te geven voor voor type gebouw er stond.
Na een rondje over het terrein lopen we naar wat ons betreft het hoogtepunt van de archeologische plaats, de oude vissersplaats. Deze hoort kennelijk niet bij het museum en je kunt er zo naar toe lopen. Heel vreemd. Om te vissen had men allerlei baden in de rotsen gehakt.
Als we terug lopen passeren we een iets te gladde rots. Helaas glij ik even uit en pardoes lig ik op de grond. Gelukkig geen schade buiten wat schrammen en beursheid. Om van de schrik te bekomen lopen we naar Pato Palo, de piratenbar op de boulevard. Twee biertjes verder en de pijn is weer vergeten.
‘s Avonds gaan we lekker uiteten bij Brel. Het is helemaal aangekleed voor Valentijnsdag.
We eten heerlijk! Hoorntjes met tonijn, foie grass met turon, coquilles met curry, kip met suikerspin, tartaar met truffel en als afsluiter een taartje met aardbeien en weer suikerspin. Jum!
Zaterdag 15 februari 2025. De dag begint heerlijk! We lopen naar onze vriend van Bar Levante en genieten van een Spaans ontbijt. Koffie, sap en tostada met tomaat. Daarna wippen we even de supermarkt in voor broodnodige boodschappen. Als we onze lunch verorberd hebben nemen we tram richting Alicante. Terwijl we wachten spreekt een oude dame ons aan met de opmerkingen dat het wel fris is voor korte broeken en t-shirts. Zonder er een kwartje in te gooien, krijgen we haar hele levensverhaal te horen. We blijven vriendelijk lachen en Monique reageert af en toe in haar beste Spaans. De tien minuten die we moeten wachten vliegen voorbij.
We stappen uit bij de halte (Carrabiners) waar we vorige week ingestapt zijn. Het doel vandaag is de boulevard verder verkennen. Helaas speelt de zon regelmatig verstoppertje achter de wolken, gelukkig is dat dan nog minstens een heerlijke 20 graden. We flaneren langzaam in de richting van de Smoöy. Hier maak ik de fout om een combinatie te maken van chocolade en gummie beertjes…. dat werkt niet samen.
Met een fris gevuld buikje lopen de naar het einde van de boulevard. Daar besluiten we om naar Parc La Marjal te gaan. Dit ligt een stukje terug en na een twintig minuten lopen staan we in dit park. Het blijkt een meertje te zijn, waar men water naartoe kan leiden in tijden van overschotten. De eenden zwemmen er vrolijk rond en het is er heerlijk rustig.
Vanuit het park lopen we naar tramhalte Campo de Golf. Onderweg passeren we nog een vijvertje, hier spotten we een aantal schildpadden. Eenmaal terug in El Campello doen we verder vrij weinig.
Zondag 16 februari 2025. We gaan weer naar de markt! We beginnen met de aanschaf van olijven. Daarna vinden we bij een alleraardigst Spaans mannetje zonder gebit avocado’s en tomaten. We willen een kleine hoeveelheid, maar vertrekken met 3 avocado’s en een kleine kilo tomaten… niet helemaal gelukt. Bij een volgende kraam weten we wortels en een prei te scoren gevolgd door een bos koriander. Met alles wat we nodig hebben genieten we van de koffie bij Diego.
Zoals gebruikelijk maken we nog een rondje over de markt en bekijken we wat tweedehands kleding, kopen we nog een stuk kaas en gaan we voor second breakfast bij de churros kraam.
Het duurt niet lang dat we na ons avontuur op de markt weer een stukje gaan wandelen. Nu is het tijd om het verse Boontje uit te laten samen met Naat en Adriàn. Ook de lunch genieten we gezamelijk. Vandaag hamburgers! De combinatie van rundvlees, eendenlever en turonsaus is heerlijk!
’s Middags doen we niet veel meer dan Netflix en chill.
Maandag 17 februari 2025. De dag kabbelt rustig voort tot het moment aankomt dat we gaan koken. Terwijl ik de prei snij, snij ik ook dwars door mijn nagel een paar mm van mijn rechter wijsvinger af. Au!
Dinsdag 18 februari 2025. De pijn in de vinger komt en gaat. Het bloeden is in ieder geval gestopt. De dag verloopt verder erg rustig, Monique doet haar werk en ik overdenk mijn zonden.
Woensdag 19 februari 2025. Ook deze dag vliegt voorbij. Mogelijk komt het door de weekmarkt waar heerlijke verse producten worden ingeslagen, maar de kans is groter dat het komt door het heerlijke pilsje in de zon.
Donderdag 20 februari 2025. Het is de laatste dag dat Monique moet werken. Ze deed dat natuurlijk met veel plezier hier, maar de ergonomie van een tuinstoel en eettafel begint toch wat tol te eisen. Terwijl ik nog een rondje loop over de boulevard, rond Monique haar werkweek af. Uiteindelijk sluiten we deze af met een heerlijke borrelplank.
Vrijdag 21 februari 2025. Het is tijd om ons huurautootje op te halen. We waren van plan dit met het openbaar vervoer te doen, maar die lieve Adri stond erop ons even naar de luchthaven te brengen. We pikken onze Fiat 500 Dolcevita op en rijden direct richting Relleu.
Onderweg naar Relleu vinden we al deels waar we voor gekomen zijn. Prachtige velden vol met amandelbloesems. We parkeren de auto langs de kant van de weg en nemen een kijkje.
Als de route ons naar Relleu brengt zien we diverse terrasjes. Tijd voor koffie! We ploffen neer en lopen bijna een gehoorbeschadiging op van het geblaat van de Nederlanders achter ons. Heel fijn dat je winst maakt op een winkelpandje, maar hou ons erbuiten.
Na de koffie rijden we naar een lokaal olijfolieboertje. Binnen worden we getrakteerd op een heuse proeverij. Vier olies van mild tot extra glijden zo ons mondje in. Ze slaan allemaal op mijn keel. Volgens de verkoopster een teken van kwaliteit, de antioxidanten doen meteen hun werk. We nemen een fles van de tweede olie mee en lopen nog een rondje over de boerderij.
Na de olie besluiten we rijden in de richting Torremanzanas. Dit blijkt een zeer goede keuze! Het hele route worden we getrakteerd op prachtige bloesems. In het dorpje nemen we plaats bij een van de twee restaurants. We kiezen voor het dagmenu. Sla vooraf, dan een overheerlijke soep, gevolgd door lokale worstjes (Monique) en gebakken vis (ik). We sluiten af met een heerlijk toetje.
Na de lunch rijden we richting Xixona. Onderweg zien we velden en bergen vol roze en witte bloesems. Prachtig!
Ondanks dat Xixona de bakermat is van de Turòn, heeft het stadje niet veel te bieden. We besluiten dan ook nog even door te rijden naar Vila Joiosa. Normaliter kun je aan het eind van de middag nog altijd heerlijk met je snuit in de zon zitten op de boulevard. Helaas is het vandaag te bewolkt, maar dat neemt niet weg dat onze cocktails heerlijk zijn.
We rijden terug en maken ons op voor onze avondactiviteit. Een kort wandelingetje brengt ons naar Bernies. Vrijdagavond is Fish & Chips night. Als we naar binnen gaan blijkt de pub vol te zitten met bejaarden uit Engeland. De fish & chips zijn erg goed! Met iets te volle buikjes verlaten we het pand.
Zaterdag 22 februari 2025. Aan het eind van de ochtend gaan we met Naat en Adri richting de boulevard voor een kleine wandeling. Na de wandeling vertrekken we in de richting van Moraira. Hier hebben we met ons moedertje afgesproken om te gaan lunchen. Ja, ja, het oude besje is ook een weekje richting de zon met haar vriendinnen. Aangezien we ietwat te vroeg zijn beginnen we met een kort bezoek aan Cala El Portet.
We verlaten de baai en rijden naar Teulada, We rijden het erf van een vakantievilla op en begroeten ons moedertje. Uiteraard stellen we ons ook even netjes voor aan de overige bejaarden en na een rondleiding door de villa en een kop koffie rijden we naar Moraira. We eten bij Mandala Port Moraira, het is een gezellige shared dining lunch met heerlijke tapas als gefrituurde octopus, albondiga’s, patatas bravas, garnalen en boquerones. Als toetje besluiten we met zijn drieën een kaasplankje te delen. Het blijkt meer een kaasplateau voor minstens 4 personen te zijn.
Na de lunch lopen we nog een stukje door Moraira en leg ik uit hoe je geld kunt opnemen zonder belachelijke transactiekosten hoeven te betalen. Het enige wat je nodig hebt is een v-pay (visa) bankpas en de Banco Sabadell. Met cash op zak leveren we ons moedertje weer af bij haar vriendinnen die zelf ook lekker zitten te pimpelen in het dorp. We nemen afscheid en rijden weer terug richting het zuiden.
Daar het nog vroeg is, stelt Monique voor om bij Baixa Brewing in Albir te stoppen. Dat is toch een vrouw voor het leven! We rijden er heen, maar staan voor een gesloten deur. We besluiten dan maar terug te rijden naar El Campello, echter voor we het dorp uit zijn ziet Monique in de reviews dat ze ook wel eens iets later dan de openingstijd open gaan. We besluiten de proef op de som te nemen en rijden toch maar terug. We parkeren voor de deur en zien dat de openingstijd niet de op Google gezette 16:00 uur maar 17:00 uur is.
Om het half uurtje te doden lopen we naar de boulevard van Albir. Dat is niet veel soeps, misschien komt het door de regen, maar het oogt niet heel gezellig. Hoogtepunt is het testen van het massage apparaat bij de ALE-HOP. Iets voor vijven lopen we terug naar Baixa Brewing welke nu geopend is. We nemen allebei een heerlijk drankje. Een Hazy IPA voor mij een een Chocalate, blueberry, peanutbutter pastry sour voor Monique.
Na het drankje rijden we echt terug naar El Campello waar we de avond afsluiten met een huisgemaakte hartige taart met tomaat, feta en mozarella. Heerlijk!
Zondag 23 maart 2025. We ontbijten vandaag bij Diego. Daarna halen we de boodschappen voor ons laatste maal hier in El Campello.
Vlak voor de middag rijden we naar Alicante. We hebben de opdracht aangenomen om taartjes en hamburgers te regelen. We beginnen met de taartjes bij Tortas de Julita. Daarna rijden we door naar Parque Sergio Melgares. In tegenstelling tot het park waar we vorige week zondag waren is dit park meer de moeite waard. We spotten een aantal schildpadden en zitten heerlijk op een bankje in de zon te wachten tot de hamburgertent open gaat.
Omstreeks half twee zijn we terug en kan het lunch feest beginnen. Zowel de hamburgers als de taartjes worden gedeeld.
Na de lunch besluiten we om Alicante eens te bezoeken. We komen er immers zo vaak, maar zelden echt. We beginnen met de Esplanade.
Wanneer de esplanade is uitgespeeld, lopen we het centrum in. We spotten een plein vol hele grote groene bomen.
Onze wandeling gaat verder door een straat met allerlei paddestoelen waarna we langzaam de berg op lopen en in het oude Alicante terecht komen.
We eindigen ons bezoek aan Alicante in Bira, een craft bier bar. Met een tweetal kleine NEIPA’s in mijn maag en een grote gitzwarte pastry sour in die van Monique rijden we terug.
‘s Avonds genieten we van onze maaltijd, een borrelplank van de restjes die we nog hebben. Ook bezoeken we nog even Adri & Naat om alvast gedag te zeggen. Bij het uitzwaaien legt Adri nog even snel het verse Boontje in mijn armen.
En daarmee eindigt de workaction. Morgen vliegen we terug naar Eindhoven en gaat het gewone leven weer verder. Houdoe!
