Sommige dingen kun je niet laten schieten. Bruce is er één van. Hoe leuk is het dan als je het ook nog eens kunt combineren met een weekendje weg!
Vrijdag 18 oktober 2024. Het was al even geleden toen we mis hadden gegrepen op kaartjes voor de The Boss in Gelsenkirche, toen ik uit het niets een mailtje van Ticketmaster kreeg dat er kaarten waren vrijgekomen. Zonder te aarzelen kroop ik achter de laptop en boef ik had een zitplaats te pakken. Nog een keer proberen, een veldkaart! Zou het nog een keer lukken? Ja, niet veel later had ik twee veldkaarten en een zitplek. Thijs was in zijn nopjes en wist wel iemand die de zitplaats wilde overnemen. Mooi!
Vrijdag 27 juni 2025. Vandaag is het zover! We nemen de bus naar Dorsten waar we op een lavendelboerderij mogen parkeren. De bus staat goed!
Ik blijf nog een uurtje bij Monique voor ik op de fiets spring en me richting Gelsenkirche ga begeven. Het is slechts 19 kilometer. Het is een mooie tocht door bossen en landweggetjes. Misschien niet ideaal voor de terugweg vannacht, maar dat is voor latere zorg. Het duurt een klein uurtje voor ik bij de Ekhofstrasse arriveer.
Thijs heeft last van files en laat me een uurtje wachten, maar ook als hij er is kunnen we de auto en fiets parkeren. We lopen naar de Veltins Arena, eten een broodje en gaan naar binnen. We mogen nog een ruim uurtje wachten voor het gaat beginnen.
We kunnen er lang en breed over spreken, maar dat zal de conclusie niet veranderen. Bruce was top!
Als The Boss klaar is, lopen we terug naar de auto. Thijs biedt nog aan om me even af te zetten, maar daar het een uur omrijden voor hem is besluit ik toch te gaan fietsen. Het wordt een mooie, maar donkere route. Met de zaklamp van mijn telefoon kom ik veilig door enkele bospaden en arriveer ik na een klein uurtje zeiknat van het zweet terug bij de bus.
Zaterdag 28 juni 2025. Zeiknat als ik ben ga ik eerst even uitwasemen en de vochtbalans herstellen. Een kwartiertje later voeg ik me bij Monique in bed.
Het is een warm en kleffe nacht, maar de bus staat toevalligerwijs perfect uitgelijnd voor een boom die de ochtendzon weghoudt. We kunnen wat langer blijven liggen. Evengoed zal het acht uur zijn als we opstaan.
Na een wandelingetje met Charlie en een kop koffie voor mijzelf rijden we naar Dorsten. Daar zoeken we een bakker voor een heerlijk ontbijt.
Na het ontbijt scoren we nog wat vlees voor de bbq morgenavond. Dan rijden we door naar Diersfordter Wald. Hier maken we een heerlijke wandeling door het bos. Charlie vindt het geweldig!
Met 6 kilometer in de benen stellen we de navigatie in op thuis. We moeten even de katoenen slaapzak ophalen. Die van dons is een tikkeltje te warm. Voor we thuis zijn lunchen we even bij de Curry Q in Uedem.
Thuis gooien we het vlees in de koelkast en ruilen we de fiets in voor de katoenen slaapzak. Het zal allemaal een klein kwartiertje geduurd hebben voor we onze route vervolgen naar Berg en Dal. We hebben plannen vanavond!
We melden ons op camping de Groote Flierenberg. De receptie gaat om 14:00 uur open en we zijn een minuut te vroeg. Voor ons heeft zich al een heuse rij gecreëerd. Twee bejaarden stellen gaan om en om naar de receptie om daar beide 10 minuten bezig te zijn. Hoeveel tijd kan het duren? Als wij aan de beurt zijn bewijzen we dat 5 minuten meer dan voldoende is. We mogen zelf een plek kiezen. Het wordt nummer 69.
We zetten de bus neer en vragen ons af hoe laat we bij Puur Sahn gereserveerd hadden. Om niets aan het toeval over te laten besluit ik even te bellen. Kennelijk is er iets misgegaan, want de reservering bestaat niet. Gelukkig is er toch nog een tafel beschikbaar vanavond.
Tijd om te chillen! Oh en om te douchen, dat heb ik nog niet gedaan sinds mijn nachtelijke fietstocht.
Iets na zessen lopen we naar Puur Sahn. Heerlijk, we pakken een stukje Zevenheuvelenweg mee. Bij Puur aangekomen worden we naar een prima plekje in de hoek gestuurd. De puppenbak staat al klaar.
We gaan all in met 9 gangen! Het is allemaal heerlijk. Met name de plantaardige gerechten kunnen ons wel bekoren. De drankjes die er bij geserveerd worden zijn ook meer dan lekker.
Rijkelijk gevuld lopen we weer terug naar de camping, waar we ons bedje opzoeken.
Zondag 29 juni 2025. De ochtendschaduw houdt ons tot half negen in bed. We staan op ons gemakje op, lopen even met de pup en beginnen de dag officieel met een ontbijtje en kop koffie. Daarna is het tijd om op te ruimen en weer langzaam richting huis te gaan. Wat is Vanry toch een fijn busje!
