Het is een kille dag. Het kwik blijft laag, de lucht grauw, maar wij vermaken ons evengoed opperbest. De dag krijgt zelfs onverwachte wending op het eind!
Zaterdag 23 augustus 2025. Na een koele nacht, staan we heerlijk uitgerust op. Als we Charlie uitlaten vraagt de buurman of we het niet koud hadden vannacht, nee hoor! Onderwijl rennen de schapen en van de buurman de weg op.
We verlaten de watermolen en beginnen aan een ambachtelijke toer. De eerste stop is een bakkerij. We hadden taart, koek, bolus en een zout-peper stokbrood voor de lunch. Als we arriveren bij de tweede stop, de chocolatier, zijn de bolus en het stokbrood al op. Potdikkie wat was dat lekker!
Nadat we wat pralines hebben ingeslagen, rijden we naar La Roche-en-Ardenne. Onderweg passeren we de afslag Larmormenil, het dorpje waar ik menig schoolvakantie heb mogen doorbrengen in onze stacaravan op de Eurocamping. La Roche lijkt inmiddels flink op de schop genomen, maar herinneringen van vroeger zitten er nog steeds zoals de slager, de Spar en de tank. We drinken er koffie.
Dinant wachtte. Stad van kliffen, citadel en sax. We lunchten een galet complet met uitzicht op de Maas, althans dat was het geval toen de rondvaartboot weg was.
Na een rondje door Dinant gelopen te hebben besluiten we de citadel op de berg te laten voor wat hij is en door te rijden richting Bouillon.
Als we langs de Maas rijden passeren we het kasteel van Freyr. We twijfelen of het een kasteel te noemen is. Het lijkt meer op een enorm landhuis.
Dan door naar Bouillon. Hier was het ietwat drukker dan gehoopt, maar wat wil je. Het is ook een pracht van een kasteel! We lopen er naartoe, kijken aandachtig maar daar Charlie niet welkom is, gaan we niet naar binnen.
En toen: Orval, de abdij waar de monniken zelf hun bier nog maken. We bezoeken de abdij en lopen rond door dit grote complex. Voor de kelders onder het huidige klooster zijn immens groot. Het is er alleraardigst, maar we komen natuurlijk voor het bier. In het winkeltje mag je maximaal één doos per persoon kopen. Het lijkt wel of iedereen de winkel verlaat met een doos van tien, een kilo jonge kaas en een halve kilo oude kaas. Wij houden het op twee flessen en een stuk oude kaas.
Het plan was om op de parkeerplaats van het naastgelegen restaurant te logeren. Maar bij het passeren werd dat plan al snel in de prullenmand gegooid. Ietwat te druk daar en weinig charme. Wel drinken we er een biertje.
De dag eindigt onverwachts in Frankrijk, waar we Vanry parkeren bij de camperplaats annex camping municipal bij Citadelle de Montmédy. Als Vanry staat lopen we direct naar de citadel. Het is een prachtig bouwwerk waar we eten bij het Latijns-Amerikaans restaurant. Heerlijke empanada’s glijden onze strotjes in.
Na het eten besluit Monique voor een toetje te gaan. Een milkshake banaan.
Dan lopen we nog een rondje door de citadel. Ik piep sommige gangen in, maar daar het allemaal pikkedonker is, zie ik niet veel.
Terug op de camping genieten we van een onverwachte douche. Verder doen we niet veel. En Charlie? Charlie had de beste dag van haar leven. Allemaal mensen die even wilde knuffelen!
