Omdat Duitsland nog steeds geen optie is, konden we onze trip naar de Ahr voor de derde keer verplaatsen. Maar niet getreurd, we gaan gewoon fietsen door midden Nederland.
Vrijdag 21 mei 2021. De dag begint met een feestje, Monique is jarig. Na een halve dag werk is het tijd om onze fietsen te beladen en iets voor enen fietsen we weg richting Doorn.
Na een stukje door het prachtige Nijmegen arriveren we al snel op de Waaldijk bij Weurt. Dit wordt genieten, windkracht 5 uit het Zuid-Westen.
Nadat we Beuningen gepasseerd hebben, begint het te regenen. Precies op tijd schieten we onze regenjassen aan. Helaas geen schuilplaats op de dijk, maar de jasjes doen goed hun werk!
Bij de A50 pakken we de Tacitusbrug om de Waal over te steken. De lucht is inmiddels weer stralend blauw, de jasjes kunnen weer uit! Eenmaal aan de overkant blijven we over de dijk fietsen. We kronkelen door een mooi bloemrijk gebied richting Dodewaard.
In Dodewaard doen we een drankje. De uitbater van het etablissement had vandaag niet op gasten gerekend, dus appelgebak is geen optie. En beetje raar, maar niets aan te doen. We vervolgen de route en rijden richting Opheusden om daar de Rijnbanddijk op te schieten.
Na een stukje dijk arriveren we bij een replica van een Romeinse Wachttoren en een stukje van de Nederlandse verdedigingslinie uit het begin van de twintigste eeuw.
De weg leidt ons naar Kesteren, waar we richting het pontje over de Nederrijn zouden nemen. Helaas het pontje gaat niet, wat een pech. Aangezien we toch naar Rhenen moeten, zullen we een stukje terug moeten fietsen. Vlak voor de brug rijdt Monique lek en weet je weer dat pech nooit alleen komt. Gelukkig keren we het tij meteen en na een snelle bandenwissel fietsen we weer door.
In Rhenen is het tijd voor een snack. Kortom een kipcorn en een kroket. Ja, genieten kunnen we wel! Dan snel door naar Plantage Willem III. Helaas mogen we er niet doorheen fietsen, dan gaan we er gewoon omheen.
Via Elst komen we aan in Amerongen. Het lijkt wel afgesproken werk, want ook hier moeten we van de route afwijken wegens wegwerkzaamheden. Het is belachelijk, maar evengoed pakken we een glimps mee van Kasteel Amerongen.
Met nog zo’n kleine 20 kilometer te gaan, begint Monique moe te worden. Begrijpelijk, maar we zullen toch echt nog even moeten. Nadat we met een bocht om Leersum heen gereden zijn, passeren we Landgoed Wildeman. Ook geen onaardig optrekje.
Dan het laatste stukje van de dag, de weg naar Doorn. We hadden gekozen voor het pad parallel aan de rijksstraatweg, en dat was leuk! Toch nog een beetje dat offroad gevoel!
In Doorn schiet ik even snel de Jumbo in voor proviand en anderhalve kilometer later arriveren we op onze campspace. Voor hen die niet weten wat dat is, het is een soort AirBnB voor kampeerders. Inderdaad, we staan in iemands tuin!
We worden hartelijk welkom geheten door twee pensionado’s die ons een rondleiding en uitleg geven over de kampeerplek. Hun pup is dolenthousiast om ons te zien en vindt leuk om lekker te ratten. De tuin, midden in het bos heeft een (droog)toilet, vuurplaats, keukentje, sauna en nog veel meer.
Als we geïnstalleerd zijn, is het tijd voor de maaltijd. Pasta, doperwten en gehakt wilde de jarige job. Dan krijgt ze dat! Na het eten of het tijd voor een fikkie. Binnen dertig seconden staat de man deze huizes te kijken en geeft direct een cursus vuur maken voor gevorderden. We laten het lekker gebeuren
Terwijl we lekker aan het bijkomen zijn van de fietstocht genieten we van een drankje en chippie. De gebeurtenissen na 20:50 houden we lekker voor ons zelf, maar het zal wel iets met slapen te maken hebben. Welterusten!
