De laatste dag op de camping is aangebroken. Nog een keertje genieten van tartelletjes, een fietstocht en het theater.
Vrijdag 23 juli 2021. De dag begint met een lekker zonnetje. Om de echte hitte voor te blijven, vertrekken we direct na het ontbijt richting Châtilon sur Saone. Dit zou een mooi romantisch Frans dorpje zijn.
We vertrekken richting Demangevelle en hebben na 3 kilometer de eerste klim al weer in de beentjes. In Demangevelle slaan we linksaf bij het kanaal waar we richting Corre fietsen.
Vanuit Corre pakken we een stukje van de doorgaande weg om vlak voor Montcourt linksaf een rustig landweggetje op te slaan. Hier passeren we de Saone voor de eerste keer vandaag.
De route gaat verder langs Bourbevelle waarna we een prachtig heuvelachtig pad volgen. Het gaat op en neer en de zon schijnt fel. De energie begint al wat te dalen, maar de snelle suikers van onze Haribo Croco’s slepen Monique er doorheen.
Naarmate we verder fietsen, wordt het wegdek slechter en slechter waarop we besluiten een stukje te klunen. Dit bleek helaas funest voor de klikplaatjes onder mijn schoenen, want die waren na deze wandeling bijna op.
Als de weg weer begaanbaar wordt, krijg ik mijn schoenen nauwelijks nog vastgeklikt aan mijn trappers. Dat fietst niet heel prettig. Evengoed passeren we nogmaal de Saone waar we besluiten even een mueslireep naar binnen te werken.
Na deze korte stop begint de steile klim naar Chatilon sur Saone. In het dorp aangekomen lopen we wat rond en bekijken we het romantische, maar uitgestorven, dorp. Niets is open en nergens is een drankje te krijgen. Helaas!
Als we het dorp verlaten blijkt eerst dat mijn schoenplaatjes nu helemaal op zijn. Ze klikken echt niet meer vast. Daarna blijkt dat we een stuk over dat slechte pad terug moeten. Even schakelen en we vinden al snel een alternatieve route. We moeten richting Jonvelle en daar kunnen we weer aanhaken. Maar eerst even een lekker Hollandse lunch. Kleffe, warme, voorgesmeerde bammetjes.
Vanuit Jonvelle fietsen we naar Villars le Pautel. De weg gaat op en neer en de warmte neemt fors toe. In Aisey-et-Richecourt nemen we de afslag naar Ormoy. Ergens op dit stuk lag de stijlste klim van de vakantie op ons ligt te wachten. Ik overwin deze hufter van max 14% op de fiets, Monique doet het met de fiets aan de hand.
Na Ormoy pakken we een stukje Boucle de Verriers richting Polaincourt. Monique begint nu echt op te raken is blij dat het bijna klaar is. Voor mij wacht nog een bonus van zo’n 7 kilometer, want er moet nog gepind worden in Vauvillars. Na 49 en 56 is het gedaan met het fietsen in Frankrijk. Althans voor dit moment.
’s Middags staat in het teken van bijkomen. Dat doen we eerst op onze stoeltjes, later in het Theater. Dan nog even een BBQ om goed gevuld ons nest op te zoeken.
’s Nachts worden we wakker van de harde storm, regen en het onweer. Niets aan de hand natuurlijk, maar je bent toch op je hoede.
Zaterdag 24 juli 2021. We beginnen de dag met het opruimen van onze spullen. Als we vervolgens na het ontbijt willen vertrekken geeft de auto geen kik. Al snel blijkt de accu op te zijn. Monique waarschuwde gisteren al, maar ik dacht dat die lampjes uit zouden gaan als de deuren dicht gingen. Gelukkig waren er een behulpzame automonteur en vriendelijke campingeigenaar die ons binnen no-time weer op weg hielpen. Jammer, geen extra week vakantie voor ons.
Onze terugreis verliep verder voorspoedig. We doen nog wat laatste inkopen in Contrexeville om vervolgens via Metz, Nancy en het onverwachte Longwy en Aubange naar Luik te rijden waar we de grens met Nederland passeren.
Na een lange stop in Helmond waar we barbecueen met de familie te ere van papa’s verjaardag, zit het er nu echt op. De vakantie is voorbij, nu de zooi nog opruimen.
