Wat zo leuk had moeten zijn, eindigde in een kleine deceptie. Ons bezoek aan Granada is er in ieder geval één voor in de boeken.
Zaterdag 8 oktober 2022. Na het ontbijt verlaten we Duña Mencia en we rijden in een ruk door naar Granada. We volgen het adres wat we hebben gekregen van onze AirBnB host en zoeken ons wezenloos. Kennelijk zitten we in het voetgangersgebied en kunnen we daar alleen maar rijden tussen 14:00 en 20:00 uur. We besluiten de auto aan de rand te parkeren en besluiten eerst Granada in te gaan.
We volgende de nauwe straatjes van Albaicín en genieten van de doorkijkjes en uitzichtpunten.
Nadat we een klein half uur in de Arabische markt op jacht zijn geweest naar leuke lampjes voor Adri en Naat en besluiten we had het tijd is voor lunch. Helaas zit zo’n beetje ieder terras overvol. We belanden in een soort Marokkaans eetcafé en bestellen een tajin.
Na de lunch besluiten we naar ons AirBnB te lopen. Te voet vinden we het wel redelijk vlot, maar het is ons een raadsel waarom de host vind dat je hier op straat kunt parkeren. De kamer vindt zich aan een binnentuin. Het is klein, het bed is vergaan maar wel op een A locatie.
In het AirBnB doen we een kleine siësta op het bed wat vijftien jaar geleden al was afgeschreven. Vervolgens lopen we tegen een uur of half zeven weer de stad in. We zitten al snel op een gezellig terras vol met verliefde stellen. Daar passen wij goed tussen.
Als het bijna tijd is om lekker te gaan eten besluiten we nog even langs de kathedraal te lopen. Mooi bergje stenen hoor!
Dan arriveren we bij Farala. Het restaurant voor vanavond. Bij binnenkomst pakken we nog een stukje flamenco mee. We boffen dat het nog maar drie minuten duurt. Dan mogen we naar boven voor de maaltijd. We hebben gekozen voor het uitgebreide menu genaamd Tradicion, Emocion, Cultura. In twaalf gangen worden we verwend met diverse snacks, oester, makreel, garnaal, bloemkool, prei, pompoen, tarbot en ree. Dan volgen daarna ook nog drie toetjes. Eerst een mondverfrisser en dan Petitsuis en chocolade. Alles natuurlijk gecombineerd met zes prima slokjes wijn.
Voldaan verlaten we Farala en we lopen terug naar onze verblijfplaats. Onderweg genieten we nog even van het uitzicht op het Alhambra.
Na een uurtje of twee geslapen te hebben, komen de buren op authentiek Spaanse wijze thuis. Met veel lawaai dus. Na eerst met de deur geslagen te hebben, wordt de thuiskomst vervolgd met pianospel en muziek. We proberen het te negeren, maar het is lastig. Ondertussen voelt mijn buik zich niet erg fit, wat het allemaal nog gezelliger maakt.
Zondag 9 oktober 2022. Als om 7 uur de wekker gaat om naar het Alhambra te gaan staan we gebroken op. We verlaten het huis, waar de pianist nog steeds hetzelfde deuntje speelt. Na ongeveer 100 meter lopen, kots ik mijn maag leeg. Dat lucht op!
We lopen door naar de auto waar ik me wat opfris en rijden naar het Alhambra. Het zou hemelsbreed 2 km zijn, maar met de auto is het een half uur rijden. Keurig op tijd arriveren we bij het Nasrid Paleis waar we ons bezoek starten.
We bekijken het oude gebouw en bewonderen de pracht en praal. De minuscule details in de muren, plafonds en overal eigenlijk.
Na het paleis en een hoognodige sanitaire stop bezoeken we het Alcázar. Minder details, maar ook indrukwekkend.
Na nog een rondje door het Generalife, de tuinen, besluiten we Granada te verlaten en te beginnen aan de rit naar Guadix en de Siërra Nevada waar we de komende twee dagen zullen verblijven. Hopelijk voel ik me dan wat beter.
