Soms heb je van die dagen dat de regen maar blijft komen. Vandaag is zo’n dag, de hele dag valt het water uit de lucht. Gelukkig is het met zo’n 25 graden wel lekker warm.
Maandag 15 januari 2024. We slaan het ontbijt over en verlaten al redelijk vroeg onze AirBnB om richting het westen te rijden. Uiteraard kun je op een lege maag en zonder koffie niet echt participeren in deze wereld. We stoppen dan ook toevalligerwijs in Putãruru bij The Cow Cafe.
Het ontbijt het is prima, de koffie eveneens. Na deze korte stop lopen we even Over the Moon binnen. Nu geen vulkanisch gedoe, maar gewoon een kaaswinkel. We kopen een stukje prijswinnende brie met peper en verlaten het dorp.
Iets later staan we in het Otorohanga Kiwi House. De regen is nu echt begonnen, dus een gedeeltelijke binnenactiviteit is altijd welkom. In dit vogelpark spotten we onze eerste kiwi! Het beestje scharrelt weliswaar in het donker achter glas, maar toont toch even zijn gezicht voor ons.
We lopen nog een rondje door het park en zien diverse gekko’s en vogels. Waaronder deze prachtige ijsvogel.
We verlaten het park en rijden door naar het Kawhia Hot Water Beach. Het plan was een lunch op het strand, maar omwille van de regen wordt het een romantische lunch in de auto.
Het strand is zwart, maar ook erg nat. We lopen er even naartoe, maar het kan ons niet echt bekoren. Zeker niet omdat het vloed is en we voor het warme water eb nodig hebben.
Onze volgende stops bevinden zich bij Te Anga. De auto zegt nog zo’n 150 kilometer te kunnen wat meer dan genoeg moet zijn voor het volgende tankstation. Als we echter een kilometer of 20 verder zijn, wil hij nog maar 65 kilometer rijden. We zoeken uit waar tankstations zijn en zien dat de enige echte optie die 20 kilometer terug is. Het levert een mooie dubbele tocht op door een mooi heuvelachtig landschap.
Met een uur vertraging arriveren we bij Marokopa Falls. In combinatie met de regen een erg natte bende, maar wel zeer mooi!
Iets verderop zit de Piripiri Cave. Na een korte wandeling staan we voor de ingang van de grot. Dit gebied is stukken minder toeristisch dan we gewend zijn, want publieke toiletten ontbreken volledig. Dat betekent voor het eerst (illegaal) wildplassen! Vervolgens dalen we af in de donkerte van de grot. Met de lampen van de telefoon kunnen deze hidden gem goed op ons laten inwerken.
Weet iets verder op vinden we de Mangapohue Natural Bridge. We lopen een stukje langs een rivier een kloof in waarna we een prachtig staaltje natuur zijn. De kloof wordt volledig overspannen door de rotsen. In combinatie met de groene begroeiing is het magnifiek.
Inmiddels begint het het tijd te worden om de camping op te zoeken. We hebben immers om 18:35 een afspraak staan om de Waitomo Glow Worm cave te bezoeken. We rijden rustig door, staan nog even tien minuten stil voor een wegafzetting, en arriveren iets na vijf op de camping. We krijgen een plaats toegewezen en zetten onze tent op. Inmiddels is het bijna droog wat het allemaal wat prettiger maakt.
Als de tent staat krijgen we een compliment van de buurvrouw dat het zo vlot ging. Ze had mogelijk op een ‘knokken met die stokken’ show gehoopt, maar we hebben geen Kuifmees van De Waard meegebracht.
Dan de gaan we naar de Waitomo Glowworm Cave. Een activiteit die Monique hoog op haar lijstje had staan en een van de eerste dingen die we geboekt hadden. Om 18:30 horen we dat de laatste twee groepen samen naar binnen mogen. De gids leidt ons de inmiddels volledig gesloopte, ontheiligde en uitgemolken grot in. Hij rakelt zonder enige vorm van bezieling zijn standaard praatje af. Je mag er niets aanraken, maar de vloer volledig egaliseren was wel een goed idee. Zelfs de elektra voor de lampen is volledig achter de muren weggewerkt.
Na een rondleiding (lees wachttijd) van zo’n 20 minuten worden we een bootje ingeduwd. Daarna volgen de enige vijf minuten van de toer die het waard zijn om te gaan. Duizenden glimwormen verlichten het dak van de grond. Schitterend! Al met al was deze toer het geld niet waard en eigenlijk ook zonde van onze tijd. Gelukkig hebben de foto’s nog.
Na de glimwormen gaan we een tikkeltje teleurgesteld terug naar de camping. Daar eten we onze laatste reserve pasta maaltijd en genieten we van de kleurrijke regenbogen en bijzondere zonsondergang. Prachtig!
