Vandaag is vooral een reisdag. We willen verder richting het noorden en dat is stiekem nog best een afstand.
Dinsdag 16 januari 2024. Na wat discussie beginnen we de dag vandaag bij Toothbrush Fence. Sander vindt het een gebbetje, Monique zonde van de tijd. Uiteindelijk was het maar een kwartiertje omrijden.
Onze volgende stop is de Maketu Waterval. We parkeren bij een begraafplaats en volgen een pad. Het leidt ons eerst langs twee graven van begin 1800. Daarna gaan we een stijl en glad bospad af. Spannend! De waterval is alleraardigst.
Het is tijd voor koffie. Dat drinken we in Karaka en klein voorstadje bij Auckland. Vandaag hebben we er een klein gebakje bij. Onze route vervolgt zich en we gaan vlotjes door Auckland.
Monique bedenkt zich ineens dat ze zin heeft in aardbeien en nog geen minuut later staan we bij een aardbeienkraam. We nemen twee doosjes en rijden door naar de Muriwai Gennet Colony.
Helaas is het uitzichtpunt afgesloten, maar vanaf het strand zien we er nog genoeg. Eentje zit alleen op het strand, hij vliegt niet weg als mensen in de buurt komen. Uiteindelijk wordt hij door een stelletje gevangen en hopelijk naar een opvang gebracht. We genieten nog even van het strand en de aardbeien.
Tijd voor lunch! Deze vinden we in Helensville. Het is niet de beste bakker die we uitkiezen, maar bij een kip tandoori pie moet je niet teveel te wensen hebben. We halen een Whitakers Peanutslab bij de super aan de overkant als toetje en rijden verder.
Bij een scenic lookout, waar je je twijfels kunt stellen over zowel het scenic als het lookout deel, maken we een praatje met een man die zijn hond uitlaat. Dan door naar het Omeru Reserve voor een toilet. Per toeval lopen we door een kauri bos en pakken we gelijk nog twee watervallen mee.
We rijden door en stoppen even op de Cleasby Bill lookout, maar ook deze verdient niet de schoonheidsprijs. In Dragaville doen we onze boodschappen. Het wordt een sjieke bedoeling vanavond! Daar onze cash op is moeten we toch nog even pinnen. Maar alle vier geldautomaten willen me vandaag niets geven. Heel onvriendelijk! Dan blijven we wel digitaal betalen, Mastercard werkt op 99% van de plekken perfect.
Voor we naar onze camping rijden passeren we nog een eenzame boom midden op een berg, twee vogels waarvan we denken dat het kalkoenen zijn en de Kai Iwi Lakes. Die laatste zijn an sich mooi, maar een beetje druk met allerhande watersportliefhebbers.
De camping, Trounson Kauri Park is top. Dit DOC terrein heeft zowaar een warme douche en is akelig rustig. We staan uiteindelijk met twee andere kampeerders op het veld. Buiten het jankende en krijsende kind om is het heerlijk rustig. We genieten van onze maaltijd, lamsbiefstuk met gebakken aardappel en sperziebonen met feta.
Na eten duiken we nog even het bos (regenwoud) in waar we genieten van de kauri. Deze bomen zijn veelal groot en oud. Helaas ook kwetsbaar, voor het het bos in mogen moeten we onze schoenen ontsmetten. Een van de bomen die we passeren is zo’n 1200 jaar oud. Het beest heeft een diameter van 3,5 meter. Daar kun je toch alleen respect voor hebben! Eergisteren zagen we nog een kaart hoe bosrijk Nieuw Zeeland was voor de witte mens op bezoek kwam, je zou het niet zeggen na onze reisverhalen, maar daar is nu nog amper iets van over.
Terug op de camping duiken we snel de tent in. De muggen hebben te veel honger. Nu is het alleen nog hopen wat we kiwi’s gaan horen vannacht.
