Traditiegetrouw gaan we met Hemelvaart naar het prachtige dorpje Hurecourt in Frankrijk. Zo ook dit jaar. Ondanks dat het nog redelijk vroeg in mei is, lijkt het prachtig weer te worden.
Donderdag 9 mei 2024. De dag begint uiterst ontspannen. We hebben besloten niet in alle vroegte te vertrekken, maar lekker rustig aan te doen. Evengoed vertrekken we rond een uur of acht richting Frankrijk. De ontspannen rit duurt een uur of zes waarin we worden getrakteerd op onze schizofrene Spotify playlist. We vliegen van Bruce Springsteen naar Gerard van Maasakkers, van Pink naar Cradle of Filth, van Flogging Molley naar Donnie en van Kraftwerk naar Miley Cirus. Kortom voor elk wat wils. Charlie vind het meerstemmig gezang echter een verstoring van haar rust.
Nadat we nog even wat boodschappen hebben gedaan arriveren we op La Jonquille. We worden hartelijk welkom geheten door oude bekenden Jeroen en Marianne en niet veel later ook eigenaresse Marieke. We zetten de tent op op de punt van de camping en richten deze in. Dan is het tijd voor een verfrissend drankje bij de tent. Ter vermaak doen we een spelletje New phone, Who dis?
Het drankje gaat redelijk eenvoudig over in een nieuw drankje in de bar. Hier kletsen we gezellig met deze en geen over van alles en nog wat. Tegen sluitingstijd concluderen we dat niemand van afwassen houdt, maar dat Bruce Springsteen top was!
Ik steek de BBQ aan. Althans de mais briketten die erin liggen. Ze roken heerlijk, je gaat bijna denken dat er een nieuwe paus gekozen is. We eten een prima maaltijd en genieten vervolgens van de avond. Het blijft heerlijk rustig op de punt.
Vrijdag 10 mei 2024. Na een heerlijke nacht op een perfect en professioneel gerepareerd luchtbed (zie ook dit bericht) is het tijd om op te staan. Na een ochtendplas voor de pup gaan we aan het ontbijt. Heerlijk zo’n croissant!
Monique is wat verkouden en heeft behoefte aan snotlappen. Hup naar de supermarkt! We gaan voor de Intermarche in Corre en regelen gelijk de niet bederfelijke zaken (lees drank en chips) voor vanavond. Dan door naar de glasfabriek. Hier lopen we een rondje door het winkeltje, maar er blijft niets plakken in onze handjes.
Next up is Selles. Charles wil wel even haar pootjes strekken en een slok uit de rivier drinken. Als er er staan zien we dat de bistro aan de overkant van het kanaal geopend is. Tijd voor een drankje! Uit beleefdheid neemt Charles een slok uit de bak water die ze krijgt, maar de rivier was toch lekkerder.
Via Vauvillers rijden we door naar Bouligny waar we bij de winkel voor lokale producten de rest van de maaltijd in slaan. Nou ja de rest, groenten verkopen ze er niet. Bij de roze bakker in hetzelfde dorp stoppen we voor hun heerlijke koeken. Helaas hebben ze die niet en moeten we het doen met een citroen eclair. Echt heel vervelend!
Na nog een korte stop bij een supermarkt is onze maaltijd bij elkaar gesprokkeld en rijden we terug naar de camping. Daar is het tijd voor de lunch. Als de broodjes verorberd zijn beginnen we aan een rondje om de camping. We lopen het bos in, bij de rotonde rechts, aan het einde weer rechts, aan het einde nog een keer rechts en dan Hurecourt binnen lopen. In Hurecourt bezoeken we nog even de nieuwste attractie, Atelier O11E. De barvrouw van gisteren is de kunstenares en maakt zeker wel mooie dingen.
Terug op de camping is het tijd voor ontspanning. Een ijsje, een tartelletje en een drankje glijden naar binnen voor we ons melden bij de bar. Daar hebben we een zeer vermakelijke vooravond met nog meer oude bekenden en nieuwe gasten.
We eindigen met een BBQ. De mais briketten roken weer heerlijk!
Zaterdag 11 mei 2024. De verkoudheid van Monique is overgeslagen op mij. Bedankt weer! Ik voel me matig, maar dat weerhoudt ons niet om na een goed ontbijt te vertrekken richting Luxeuil-les-Bains.
Halverwege het toeristische rondje door het stadje lopen we over de binnenplaats van een of ander gebouw. Als we verder lopen worden we toch gesommeerd te vertrekken, kennelijk was het privé terrein. Zoiets kan de beste overkomen, zeker als de poorten openstaan en er geen bordjes staan. Na het rondje bezoeken we de weekmarkt. Hier slaan we asperges, ham, eieren en boter in. Dat wordt smullen vanavond!
We rijden via de super in Saint-Loup-sur-Semouse terug naar de camping waar we lunchen. Dan beginnen we aan een wandeling we lopen naar Poulaincourt en vanaf daar weer terug naar de camping. Een mooi rondje van ruim 5 kilometer.
Terug op de camping is het tijd om te ontspannen. We doen helemaal niets, nou ja we douchen even en schillen de asperges.
Na het schillen verhuizen we naar de bar. Het is er rustig, maar zeker niet ongezellig. We kletsen lekker met gastvrouw Marieke en schuiven iets na zeven door naar onze tent waar we de asperge opzetten, de ham en aardappelen verwarmen en de boter smelten. Mmm, genieten!
Na het eten wassen we keurig af. Na een kop koffie ga ik even spelen met de camera en Monique duikt in haar boekje.
Zondag 12 mei 2024. Terwijl de camping langzaam aan leegloopt mogen wij nog een dagje. Na het ontbijt zwaaien we iedereen gedag als we richting supermarkt rijden. Even een maaltje bijeen sprokkelen.
Dan is het tijd voor een fotoshoot met de pup. Ze heeft er duidelijk minder zin in dan ik. Ze probeert niet eens stil te zitten, gelukkig is ze vanuit iedere hoek fotogeniek.
Na het speeluurtje rijden we naar Le Petit Port de Fouchécourt. We bekijken het kleine haventje en begeven ons naar het restaurant. Een leuke tent met aardig personeel. We bestellen een pizza en moules frites. Ze blijken hier zowaar Goose Island IPA op de tap te hebben, zulks kun je natuurlijk niet laten schieten. Als we naar ons tafeltje lopen krijgt Monique nog een lokaal gevangen visje in haar hand gedrukt. Lekker!
We sluiten de lunch af met een appeltaartje met een bolletje ijs, danken het personeel en vertrekken bijna zonder mijn camera. Gelukkig ben ik helder van geest en hangt de camera nog precies daar waar hij was achtergelaten.
Dan rijden we door naar de Tunnel-canal de Saint Albin. Ja, precies een kanaal door een tunnel. Inderdaad voor boten! Het is iets minder bijzonder dan het klinkt, maar best geinig om even gezien te hebben.
Na deze stop is het tijd om terug naar de camping te rijden. Vlak na het inhalen van een vrachtauto zag ik dat we rechtsaf moesten. Met piepende bandjes, links van de vluchtheuvel ging dat prima. Foei Sander, foei!
Op de camping doen we niets meer. Nou ja, we schuiven natuurlijk wel nog een eclair naar binnen. Iets na vijven schuiven we aan bij het café. Ook vandaag is het er rustig. We zitten er met Marieke en onze nieuwe buren. Aardige mensen, maar niet normaal hoeveel spullen ze mee hebben. Die tafelmodel koelkast is ergens nog te begrijpen, maar een vaas?!
Na de borrel steken we de BBQ nog een keer aan. We hebben lamskotelet met van die heerlijke vetrandjes. We snijden een kubusje uit voor Monique, Charlie smikkelt mee en ik geniet van de rest. Nog even afwassen en we kunnen weer in relax modus.
Vanavond is de laatste dag in de tent voor deze trip. Morgen vertrekken we naar de andere kant van de Vogezen om nog een paar dagen in een huisje in Brücken, Duitsland te vertoeven. Dat wordt ongetwijfeld ook genieten, maar of het net zo ontspannen is als hier?
