We zijn dan weliswaar net terug uit Italië, maar dat weerhoudt ons natuurlijk niet om weer lekker op pad te gaan. Traditiegetrouw rijden we naar Hurecourt voor de Hemelvaart.
Woensdag 28 mei 2025. 17:02 sharp klinkt ‘On the road again’ van Willie Nelson uit de speakers van Vanry. We zijn weer onderweg! Na een heel klein beetje file arriveren we iets na half zeven in Elkenrade. We melden ons bij de baas van camping De Krekelberg die ons verbaast aankijkt. Nadat ik vertel dat we contact gehad hebben omdat we Thijs en Ellen wilden bezoeken valt het kwartje. We mogen de bus op de parkeerplaats zetten.
Niet veel later staan Thijs en Gabriel onze bus te bewonderen. Gabriel heeft de video waarin Monique een rondleiding geeft ongeveer 25 keer gezien, maar is toch helemaal onder de indruk van het echte werk. Niet veel later komen Ellen en Jonathan ook even kijken.
We verplaatsen ons naar het huis van Ellen en Thijs. Ellen weet ons te verrassen met een heerlijke Indiase Dahl. De appelcrumble toe maakt het helemaal af. Thijs weet ons ondertussen ook nog te verrassen met een camper cadeaupakket waarover later mee.
Na het eten is het tijd voor de belangrijkste activiteit van de dag. Samen met mijn grote vriend Gabriel bouw ik een zwembad en dierenvijver van Duplo. Zoals je hieronder ziet hebben we een waar onder- en bovenbad met winkel en kleedkamers weten te realiseren.
Na kinderbedtijd kletsen we nog wat na. Het is hartstikke gezellig, maar rond tienen nemen we toch afscheid. Morgenvroeg gaan we door naar Frankrijk en Monique moet om 15:00 uur op de plaats van bestemming zijn.
Terug bij de bus duurt het dan ook niet heel lang voor het licht uitgaat.
Vrijdag 29 mei 2025. De schuur waar we naast stonden was wat luidruchtig. De gewenste hoeveelheid slaap is dan ook niet behaald. Het biedt ons wel de kans op lekker bijtijds te vertrekken naar Frankrijk.
De route leidt ons over wegen die we niet kennen. Eerst nog een stuk door het glooiende Limburgse land, dan het oosten van Luik België in om vervolgens een lange rit door Luxemburg te maken. Uiteraard gooien we Vanry even vol, terwijl we dat doen leren we dat de prijs van brandstof daar door de overheid bepaald wordt.
Na Luxemburg duiken we Frankrijk in en na Metz en Nancy nemen we de afslag naar Epinal. Ook nu weer een afwijkende route. We doen boodschappen bij de E’Leclerc in Golbey. Het is weer genieten om mooi voedsel te kunnen kopen!
Het laatste uurtje brengt ons langs een prachtig meer en over leuke wegen naar Hurecourt. Op de camping rijden we direct naar boven om onze plek 14 te claimen. Marieke verwelkomt ons en na wat gezellig geklets zetten we Vanry op zijn plek. Terwijl we onze Flat Jacks uittesten spreken we af dat we voortaan toch plek 13 moeten hebben.
Als Vanry helemaal goed staat en we geluncht hebben staat Monique weer met Marieke te kletsen. Niet veel later hoor ik dat we mogen verhuizen als we willen. Hup! Luifel in, Flat Jacks leeg en niet veel later staan we op plek 13.
Na deze enerverende verhuizing meldt Monique zich voor haar massage. Ik zit onderwijl een beetje te ontspannen in mijn stoel.
Stipt om vijf openen we het café. Niet veel later worden we vergezeld door Jeroen en Marjan. Jeroen (60) blijkt veel ouder dan zijn alterego Jos (55). Het wordt een gezellige namiddag.
Dan volgt de barbecue. De visspiezen zijn heerlijk, evenals de broodjes Rebluchon, de worstjes en kipspiezen.
Na de barbecue doen we de afwas. Sinds we van Riet hebben geleerd dat dat moet, doen we dat trouw na elke maaltijd. Scheelt een hoop stank. Daarna volgt een koffie en potje vier in een lijn. Een prachtig cadeau van Thijs. Monique wint overigens.
Na twee Zweedse Raadsels wordt het langzaamaan donker. Terwijl de lampjes op zonne-energie aan gaan, gaan die van ons uit.
