In één woord prachtig! De Picos de Europa bevallen ons meer dan goed. Vandaag bezoeken we meren, rijden we door een kloof en eindigen we met uitzicht op prachtige bergen.
Woensdag 22 oktober 2025. De dag, of eigenlijk de nacht, begint rumoerig. Het stormt! De bus trilt op zijn bandjes. Monique is er niet gerust op, dus we besluiten rond half één onze bed een verdieping lager te creëren. Monique op de bank en ik met de matras op de grond. Het dak gaat dicht en we vangen plotsklaps een stuk minder wind.
Na deze roerige nacht worden we vroeg wakker. We staan op en zien terwijl we Charlie uitlaten hoe de zon langzaam opkomt.
Na het ontbijt rijden we naar Lagos de Covadonga, maar eerst stoppen we in Arriondas voor proviand. De eerste stop is een alleraardigste dame die ons kaneelbroodjes en een mais stokbrood verkoopt. Dan komen we in een winkeltje met groente (wortel en ui) en toevalligerwijs een assortiment cider. We trekken nog wat geld uit de muur en gooien de bus weer vol en vervolgen onze weg.
In het hoogseizoen moet je met de bus naar de meren van Covadonga wat zou betekenen dat Charlie niet mee zou mogen. Gelukkig is het hoogseizoen net 3 dagen geleden geëindigd en mogen we met Vanry de berg op rijden. Onderweg zien we al prachtige vergezichten.
Bovenop de berg parkeren we en maken we eerst een praatje met een Brit die een leuke working spaniël heeft. Ze schijnt net zo irritant (en lief) als Charlie te zijn. Daarna bezoeken we Mirador del Principe de Asturias.
Hierna is het tijd om te beginnen aan een wandeling rond de meren. Deze begint in Mina de Buferrera. Dit zijn oude mijn waar ongetwijfeld iets moois uitgehaald is indertijd.
Dan lopen we langs Lago de Ercina. Het waait hier flink, maar het is een mooi meer. De koeien die er rondlopen komen recht op me af. Gezellig!
We dalen af en komen bij Lago Enol. Daar het direct aan de weg ligt is het iets minder mooi dan het andere meer, maar als je de foto vanuit de juiste hoek neemt, krijg je nog best behoorlijke plaatjes.
We verlaten de parkeerplaats en zien dat het naastgelegen restaurant open is. Tijd voor een drankje! We gaan voor warme chocolademelk.
Dan begint de lange tocht terug de berg af. Vlak voor wij vertrokken besloot een kudde koeien dat ook te doen. Ze lopen midden op de weg en gaan langzaaaaaaam. De smalle weg biedt geen ruimte om er voorbij te gaan en de file achter ons wordt langer en langer.
Na een half uurtje besluiten we bij Mirador de la Reina te gaan lunchen. Het mais stokbrood smaakt prima. Als we weer verder gaan is het nog steeds file.
Weer een half uurtje later zijn we de berg af en kunnen we weer doorrijden. We slaan de N-625 op welke ons door een kloof brengt naar Desfiladero de los Beyos. Hoe verder we de kloof in rijden, hoe mooier het wordt. Vlak voor Desfiladero de los Beyos passeren we een waterval.
We rijden verder en verlaten Asturië en pikken niet veel later Mirador de Vistaalegre de Soto de Sajambre mee.
Dan slaan we de LE-2711 op en passeren Mirador De Valdeón.
Vanaf hier is het nog maar een paar kilometer naar de camping. Of gaan we toch voor de camperplaats? We rijden langs die laatste en zien dat deze prachtig uitzicht biedt op de bergen hier. Nog voor we bij de camping zijn draaien we om en rijden terug naar de camperplaats.
Na ingecheckt te zijn springen we onder de ijskoude douche die ze hier aanbieden. Daarna is het tijd om te pimpelen. We willen bij de lokale kroeg eten, maar die biedt alleen broodjes aan. Dan maar koken.
Na het eten doen we rustig aan. Het is hier heerlijk rustig op een paarde met een bel om zijn nek na.
