Donderdag 4 juli 2019. Met een gebroken ruggetje stappen we uit bed. Zeer matig dat ding, en ook nog eens ongezellig daar het twee losse units zijn.
We beginnen met de tocht naar Athos. Hier willen we kijken of er mogelijkheden zijn om een boottocht langs het schiereiland te maken. We rijden hier in een rechte lijn heen, maar spotten nog wel even een jakhals. We arriveren na een uurtje in Ouranoupoli. We parkeren de auto, nemen een Griekse koffie (blegh) en zien diverse monniken voorbij drijven in hun zwarte gewaden. Dat moet heet zijn met zo’n baard erbij. Je moet er wat voor over hebben om celibatair de heer te kunnen beminnen.
Vervolgens verkennen we het dorp. Ze hebben een oud gebouw uit de Byzantijnse tijd. We lopen over de pier die ook als haven dient en besluiten geen cruise te maken. De boten die we hebben gezien lijken allemaal op blikjes sardientjes. Waar komen die toeristen toch vandaan?! En daarbij is het niet wenselijk om een locatie, waar vrouwen niet eens welkom zijn, vanaf een afstandje te bekijken. Het is daar zo erg dat vrouwelijke dieren niet eens welkom zijn. Als een monnik al hitsig kan worden van een ooij, dan moeten ze in Brussel misschien de subsidiekraan dichtdraaien.
Na het dorp rijden we terug richting vast land. Hier kijkt de Roemeen die ons inhaalde de dood in de ogen daar hij de tegenligger niet zag aankomen. Wat een idioot! We passeren eerst het Kanaal van Xerxes. Nou, dat kanaal bestaat niet meer hoor. Door naar het volgende archeolgische hoogtepunt. Het is de oude stad Akanthos, of wat er nog van over is. Het biedt sowieso een omgevallen pilaar, een schildpad en mooie vergezichten.
We rijden door naar een dorp waar we willen lunchen. Het heet Stratoni. Er is een strand waar enkele mensen op liggen en verder een mijn waar men zilver, lood en zink delft. Niet heel boeiend. Door naar het volgende dorp.
Hiervoor rijden we over een weg die omringt is door witte en roze oleanders. Schitterend, even als het uitzicht boven op de berg.
We lunchen in Olympiada. Lekker aan zee genieten we van aubergine, koolsla en inktvis. Prima!
In het dorp merken we dat we ook al bij Stageira zijn. Dit is de oude stad waar Aristoteles geboren is. In de ziedende hitte verkennen we de ruïnes. Het is zeer keurig gerestaureerd en zien van alles.
Na een forse klim staan we bij de acropolis. Wat een uitzicht heb je hier!
Als we weer bij de auto zijn, halen we nog even een watermeloen-ananas ijsje en rijden we door naar onze slaapplek voor de nacht. We worden hier hartelijk door George verwelkomd. Hij heeft de boomhut zelf gebouwd met zijn vader en broer .
Op ons privé terras genieten we van een drankje voor we naar het kustplaatsje Pyrgadikia rijden waar we dineren. Lekkere worstjes vanavond.
Na het eten rijden we terug naar onze boomhut en drinken we nog een afzakkertje. Proost!
Een gedachte over “Athos”
Je bent verstandiger dan je vader 39 jaar geleden. Hij is wel op Athos geweest. Wilde een week blijven . Heeft er 2 dagen alleen rond gelopen en geslapen in een van de kloosters. Hij vond het toen zo bijzonder ongezellig en eenzaam, dat hij na 2 dagen omgekeerd is en onverwacht weer op de camping stond, waar ik blij was, dat hij weer heel terug was. Hij kon toch niet zonder vrouw (en kindjes).