Zwaartekracht

Vrijdag 5 juli 2019. Gisteren hadden we Aristoteles, vandaag gaan we voor Newton. Ik heb toch meer wetenschappers dan wijsgeren.

De dag begint met een ontbijtje verzorgd door George. We krijgen een mand vol lekkers: yoghurt, honing, sap, melk, eieren. Jum!

Na het ontbijt gaan we op zoek naar de watervallen van Vavara. Monique is er al dagen mee bezig. Volgens een Duitser die review heeft gegeven op Google, zou het te vinden moeten zijn. Monique navigeert naar de GPS coördinaten van de afslag en het klopt. Een bordje met waterval linksaf. Sander rijdt rustig over het zandpad tot het punt waar hij het niet meer verantwoord acht. Het laatste stukje (400 meter) naar de officiële parkeerplaats lopen we. Vanaf de parkeerplaats gaan we naar de linker waterval. Een nauw pad leidt ons er naartoe. De enige bezoekers vertrekken net. Mooi!

We staan een beetje in het koude water en genieten van de rust. Prachtig stukje natuur dit. We spotten nog een krab.

Tijd voor de rechter waterval. We lopen terug naar de parkeerplaats en meteen door naar de rechter waterval. Het gezin schreeuwlelijkerds wat we tegen komen sturen we naar de linker. De rechter waterval valt op het eerste oog tegen. Je ziet alleen de bovenkant.

We besluiten te onderzoeken hoe we beneden komen. Er was ergens een klein paadje. We volgen het pad en beneden zien we twee personen door de rivier banjeren. Dit blijken geologen die op zoek zijn naar goud en andere delfstoffen. Ze zijn verbaasd dat er volk is en al helemaal dat er een pad bestaat. Ze zeggen dat de waterval 120 meter de andere kant op is. We lopen er naar toe. Prachtig!

Na een paar minuten arriveren ook de geologen via de rivier. Ze rusten wat uit en maken een praatje. Ze vertrekken weer zodat wij een privé zwembad hebben. Brrr… wat is dat water koud.

We besluiten terug te lopen en halverwege doet de zwaartekracht weer zijn werk. Monique glijd uit en valt op haar kontje.

Als we bij de auto zijn is het druk. Kennelijk dacht iedereen dat mijn parkeerplaats de algemene parkeerplaats was. #schaapjes

We rijden langs een fontijntje waar Sander zijn hoofd nog even afkoelt door naar het dorpje Varvara waar we een koud drankje doen.

Vanuit Varvara rijden we door naar Arnea. Dit is een prachtig dorpje! We lopen wat rond en bekijken de gebouwen uit de 19de eeuw. Ook aanschouwen we een groen-gouden tor.

Inmiddels is het ook lunchtijd en we bestellen een pita gyros in de lokale snackbar. Lekker hoor!

We doen nog een rondje door het dorp en bezoeken een oud honing-vrouwtje. We moeten alles proeven. De tijmhoning is het lekkerst. Als we vetrekken heeft ze nog 7 in plaats van 8 potten op voorraad.

Na Arnea rijden we nog naar een kerk in een park. Mooi hoor, maar te veel muggen om echt te genieten.

Via de lokale buurtsuper gaan we terug naar onze boomhut. Even een middagje relaxen. We doen een drankje en houden een siësta. Tegen zeven rijden we weer naar Pyrgadikia waar we gaan dineren. Lekker eten, we bestellen wortelsalade, lokale feta, kaasballen en sardines. De bediening was matig, zeker wanneer we om de rekening vragen. Dat werd weer een eeuwigheid wachten. Begrijpelijk want de baas moet hem opstellen en die was net even weggefietst.

Na het eten doen we nog een koffie en milkshake bij een koffie- en ijsbar. Daarna terug naar de boomhut voor een afzakkertje.

Een reactie plaatsen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Silver Gazelle

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder