De Hoge Veluwe

Zaterdag 25 juli 2020. Wat kun je blij zijn met een beetje zon hè? Die opmerking maakt Monique nu we net in het zonnetje zitten. Verder was het wat miezerig.

We beginnen na een heerlijke nacht slapen met een stevig ontbijt. Eieren met spek en uiteraard koffie. Na het ontbijt fietsen we richting Hoenderloo. Het is een mooie route door Kootwijk en de Veluwe.

In Hoenderloo stoppen we bij de bakker. Een goed moment voor verse jus en aardbeiengebak. Daarna schieten we nog even de lokale Spar in voor proviand voor de picnic.

Dan kopen we kaartjes voor NP De Hoge Veluwe en rijden we het park in. Het is lekker rustig, ongetwijfeld vanwege de weersvoorspelling. Het park begint bossig. Onze eerste stop is het jachtslot.

Na het slot begint het te miezeren. Niets wat ons tegenhoudt, dus we fietsen vrolijk verder. De bos wordt heide, heide wordt zandvlakte. Deze drie blijven zich continu afwisselen. De miezer is de enige constante. Monique was zo slim om een regenjas mee te nemen, die van Sander hangt nog aan de kapstok.

Rond half een stoppen we voor de picnik. Het is even droog. We genieten van de hapjes (kaas, worst, wortel, nootjes) en elkaar.

Dan fietsen we weer door. Wederom wisselen bossen, heide en zandvlakte elkaar af. De miezer neemt af, we genieten volop! Na 30 km door het park verlaten we het weer en schieten Hoenderloo in voor een drankje. Restaurant De Veluwe biedt warme choco, bier en ballen.

Na wederom een pitstop in de Spar fietsen we de laatste km’s terug naar de tent. Een mooie route, namelijk precies dezelfde als de heenweg. Met inmiddels 50km in de benen krijgt Monique het zwaar, maar ze houdt goed vol. Na 62km zit de route erop. De regen is er ook klaar mee! Wat een timing!

Op de camping douchen we, nemen we een drankje en genieten we van de nieuwe en oude campinggasten. Zo heb je komers die hun camper op de millimeter nauwkeurig waterpas proberen te zetten. De oude zijn leuker, die hebben uren nodig om alles in te pakken. Ze maken er een echte familie happening van.

De maaltijd is vandaag complex te noemen. Gebakken aardappel, gebakken champignons en chipolata worstjes. En dat met slechts één pannetje. De curry (uiteraard Hela) maakt het af. Het toetje is milionaire shortbread van de bakker.

Iets na achten is het tijd voor het avondloopje. Vandaag geen zandvlakte, maar gaan we het bos in. Dat loont we spotten eerst één, dan weer één en uiteindelijk nog vier wilde zwijnen. Die laatste waren het schattigst, drie kleintjes en hun moeder.