De voorspellingen zijn goed. Dit gaat in ieder geval een droge dag worden! Fijn, daar zijn we aan toe. We fietsen vandaag van Leerdam naar Haaren.
Zondag 23 mei 2021. De dag begint lekker, de zon schijnt en we besluiten eerst te ontbijten voor we de tent gaan opruimen. Niet de beste keuze, want tijdens het ontbijt ontvangen we toch een bui en mogen we de droge tent toch weer nat inpakken. Gemiste kans! Nadat we gedag zeggen tegen de gastheer fietsen we de Diefdijk op richting Leerdam.
Na een kort rondje Leerdam, fietsen we verder zuidwaarts. De temperatuur is goed, dus de jasjes kunnen uit. Hoppa! Niet veel later staan we voor kasteel Heukelem.
Iets verder arriveren we bij de Waal, wat ook hier een prachtige rivier is. We willen hem oversteken met het pontje van Herwijnen naar Brakel. We zien echter geen activiteit. Volgens de dienstregeling zou hij wel gaan, dus we wachten even. Inmiddels is er een andere fietser bij gekomen en we maken een praatje. Dan komt de boot! Gelukkig, we hoeven niet te zwemmen.
We doen een rondje om Brakel en bezichtigen de gesloten poort van de oude moestuin bij kasteel Brakel. Het is een mooie poort.
Na Brakel fietsen we een stukje langs de Waal naar het westen. We passeren diverse schapen, die vrij rondlopen op en langs het fietspad.
Bij fort Batterij onder Brakel slaan we af in zuid-westelijke richting. Het is een mooi fietspad met links beschermde dode bomen en rechts een mooi bloemenveld.
Inmiddels zijn we in Giessen waar we het Fort Giessen aanschouwen. Ja ja, forten bouwen konden we wel eind negentiende eeuw. Alleen jammer dat er nooit echt iets mee gebeurd is.
Daar het twaalf uur is, beginnen de buikjes te knorren. Onze digitale zoektocht naar een lunchroom brengt ons naar Heusden. Slechts 15 kilometer verderop.
We klimmen weer op de fiets en vervolgen ons pad. We gaan over het industrieterrein van Giessen en moeten ineens een N-weg op. Dat mag niet van de bordjes, dus even schakelen en we zijn weer op pad.
We fietsen langs Andel en daarn in de wind naar Genderen. Daar. Mogen we de Bergsche Maas over om in Heusden te arriveren.
In Heusden parkeren we onze fietsen bij Brouwcafe Kareltje. Daar gaan we zitten, drinken we een drankje en eten we een mega-tosti. Heerlijk, precies wat nodig was.
Na de lunch doen we een rondje door Heusden. Het is een druk en toeristisch stadje, vol met auto’s en niet kijkende wandelaars. We schieten er doorheen en rijden verder naar Oud-Heusden om daar verder naar het zuiden te fietsen.
Nadat we Drunen gepasseerd zijn, arriveren we in Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen. Het is inmiddels mooi weer een dat merk je. Overal wandelen of fietsen mensen. Maar een beetje rekening houden met elkaar is geen optie. Gelukkig zijn wij ook zo, dus vallen we niet op.
Halverwege het park verlaten we het fietspad en lopen we met de fiets in de hand de duinen in. We moeten halt houden wanneer een herder en een kudde schapen willen passeren.
Niet veel later kunnen we weer op de fiets stappen om nog (illegaal) een stukje van de zwarte mountainbike route mee te pikken. Kennelijk had je er een vignet voor nodig. Bij deze onze excuses aan de beheerder. Aan het eind van het park staan we ineens stuk voor een ijscoman. Dat is boffen!
Met nog een kleine tien kilometer te gaan fietsen we gestaag verder. We passeren nog een watertje, de N65 en arriveren pardoes in Haaren. Daar slaan we proviand. De laatste kilometer brengt ons naar onze kampeerplek. Een veldje met vier schapen. We zetten de tent op en lopen een rondje. Monique schrikt zich een hoedje als ze ontdekt dat er iemand in het hutje achter op het terrein slaapt. Het blijkt een andere gast te zijn die er net zijn vriendin verblijft.
Als we geïnstalleerd zijn arriveert de uitbater van het veldje en geeft hij wat uitleg en drinken we een borreltje. Daarna is het weer tijd om te genieten van elkaar, de schapen en de kikkers in het poeltje.
