Soms heb je geen inspiratie voor een goede inleiding of titel. Daarom heet dit blokje gewoon: “de rijdende bakker en au!’
Zondag 18 juli 2021. De dag begint om zes uur, want onze buurhondjes willen uit. Als we zelf om half tien terug komen van de supermarkt krijgen we complimenten. De baasjes hebben niet gehoord dat we weg waren gegaan.
Na het ontbijt stappen we op onze fietsjes. Eerst richting Mt. Dore. Dit blijkt een flinke klim te zijn. Monique is na 3,5 km al goed moe. Gelukkig maakt het uitzicht een hoop goed.
Na een kleine yoga sessie is Monique weer zen en kunnen we beginnen aan de afdaling. Het blijkt een heftige, mar korte afdaling te zijn waarbij het maximale uit de remmen gehaald werd. Niet meer zen.
We vervolgen de weg richting Passavant la Rochère. Het gaat een beetje op en af en is erg ontspannend. In Passavant pakken we even een stukje bonus. We fietsen de lokale brug op om er vervolgens twee keer onderdoor te rijden. Prachtig!
We fietsen vrolijk verder als ik in Martinvelle een rijdende bakker zie. Eerst passeer ik deze, maar al snel denk ik: “hej, een bakker!”. In mijn beste Frans vraag ik of ze taartjes verkoopt en de alleraardigste dame neemt ons al snel mee in haar assortiment! Wat een heerlijk volk, die Fransozen! Luttele minuten laten zitten we te genieten!
We fietsen door naar Regnevelle om daar te beginnen aan de afdaling naar Vogecourt. Halverwege wordt Monique geraakt door een beest! Daar ik iets verder ben, maar alles wel in de gaten houd, moet ik snel terug! Binnen 30 seconden na de aanrijding verwijder ik de angel. Normaal hang ik aan haar lip, nu zuig ik het gif eruit. Na even bijgekomen te zijn van alle constanatie fietsen we weer verder.
We bereiken Corre en rijden verder richting Ormoy. Hier is de klim rondom de kerk wat te stijl, waardoor Monique besluit af te stappen. De picknickende vakantiefietsers vinden het moedig en steken een duimpje omhoog. We fietsen snel door richting Polaincourt, maar de accu begint nu echt leeg te raken.
Gelukkig is het nog naar drie kilometer naar de camping waar een verkoelend ijsje op ons wacht.
’s Middags vertoeven we op de camping waar we lunchen, een taartje eten, een biertje drinken en samen de Donald Duck lezen. Ja ja, het leven is mooi hier in Frankrijk!
Tegen vijven is het weer tijd voor een drankje in het Theater, waar het Tinto Verano alarm weer af gaat. Het is weer erg gezellig en als de drank vloeit, vliegt de tijd. Tegen half acht zitten we aan ee Griekse salade om daarna te genieten van de zonsondergang.
