Na de wandeling van gisteren, kunnen we vandaag wel rustig aan doen. Monique had echter andere plannen.
Maandag 27 september 2021. De dag begint met een ontbijtje bij de buurman van Café Levante. Hij heeft de bestelling bijna opgeslagen, dus morgen hoeven we naar verwachting enkel te gaan zitten.
Na het ontbijt rijden we naar Calpe. Hier scoren we een fles water voordat we aan de beklimming van de Peñón de Ifach beginnen. We lopen het schiereiland op en wandelen direct met naar boven. De kuitjes worden direct maximaal te strekt. Bij het informatiecentrum vragen we wat de bedoeling is van de registratie. De man geeft een niet te begrijpen antwoord dus we lopen zo door het hekje verder omhoog.
Na een tijdje over het pad naar boven te zijn gelopen, arriveren we bij een tunnel. We mogen naar de andere kant van het schiereiland!
Na de tunnel is het pad iets lastiger. Niet spannend, maar wel uitdagend. Her en der moeten we ons via een ketting voorbij een kleine kloof krijgen. Maar goed, we zijn nog steeds fris en fruitig. Hooguit een beetje nat van het zweet.
We passeren een splitsing en lopen richting het eind van het schiereiland. Het biedt een mooi uitzicht over de middellandse zee.
Als we teruglopen zien we diverse mensen op de top van de berg lopen. Dat willen we ook! We volgen het pad met de rode stippen en in na een zucht of drie staan we boven. Appeltje-eitje dit!
Als we boven staan rusten we wat uit en maken we de nodige foto’s. De top is op 320 meter en die hadden we niet verwacht te beklimmen toen we de berg voor het eerst zagen.
De weg naar beneden is precies hetzelfde. Steil, zwaar en meedogenloos. We ploeteren en klauteren en bereiken weer veilig de splitsing.
Vanaf hier is het nog naar een klein stukje dalen over redelijk begaanbare paden. Eenmaal beneden, blijken we toch gehavend te zijn. Monique heeft een prikker in haar hand gekregen en ik heb een kleine hoofdwond opgelopen door een laaghangende tak. Niets ernstig hoor!
Als we weer in de haven staan waar we begonnen is het lunchtijd. Uitgehongerd gaan we bij het eerste de beste restaurant zitten. We bestellen en menu en krijgen sardines vooraf, gevolgd door het typische Spaanse lunch gerecht paella. We sluiten af met een toetje.
Na de lunch rijden we richting Moraira. Dit doen we echter niet zonder te stoppen bij de lokale flamingooooooooos.
De volgende stop is cala portet. Hier maken we wat foto’s voor Naat en zwemmen we het gore zweet van onze lichamen. Heerlijk!
De volgende halte is cala advocat. Dit strand is iets rustiger. We lopen een stukje en drinken er vooral een koude fanta. Heerlijk!
Omdat we nog niet genoeg gedaan hebben rijden we nu voorbij Calpe naar Mirador Morro de Toix. Vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht op de Ifach. Ja op die berg stonden we vanochtend!
De laatste stop van vandaag bevindt zich in Mascerat. Hier is een oude brug over een kloof. We lopen de kloof in, want de beentjes klagen nog niet echt. De kloof is lekker rustig en levert leuke plaatjes op.
Na nog een wandeling van twee kilometer is het wel welletjes. We rijden terug naar El Campello waar ik het zwembad in spring en we gezellig borrelen met Naat.
Na de borrel lopen we naar de boulevard. We besluiten maar te gaan eten bij Brel. Waarom consessies doen op kwaliteit als dat niet hoeft. Vandaag zeggen de foto’s weer meer dan duizend woorden.
Na het eten lopen we terug. We gaan nog even snel bij Naat en Adrie langs om Adrie alvast gedag te zeggen. En dan… dan is het tijd om de spiertjes te laten rusten.
