De opdracht was simpel: maak foto’s van mooie baaitjes. De uitvoering is top, een zonnige dag langs mooie strandjes, baaitjes en uitzichtpunten.
Maandag 16 mei 2022. Uiteraard beginnen we met een ontbijt. Zoals het hoort weer bij bar Levante. Lekker dichtbij, goede koffie, prima broodjes en een aardig mannetje.
Na het ontbijt rijden we naar Cala del Portitxol wat ligt tussen Denia en Javea. Een mooi baaitje wat we op de slippertjes bezoeken.
Vanaf het strand lopen we naar een uitzichtpunt. Het zijn slechts 800 meters, maar op slippers is dat best een klusje. het uitzichtpunt zelf valt ook nog wat tegen.
We lopen terug en vinden via een kleine omweg een uitzichtpunt wat ons beter behaagd. Hier komt de azuurblauwe zee echt goed tot zijn recht.
Na een Fransoos een hart verzakking te hebben bezorgd, ik sprong van een rots af en hij dacht dat hij me moest opvangen, nemen we nog een verfrissend voeten bad in de zee. Dan rijden we door naar Mirador de la Falzia. Hier maken we een klein wandelingetje waardoor we goed te zien krijgen hoe hoog de kliffen hier zijn.
Onze volgende halte is Mirador Ambolo. Deze valt wat tegen. Snel door naar Los Amigos. Bij dit wegrestaurant met enkel een daghap nuttigen we de lunch.
Dan door naar Platya de la Granadella. We mogen een paar haarspeldbochten omhoog parkeren en lopen er naartoe. Het blijkt een druk, maar prachtig idyllisch baaitje te zijn.
We besluiten hier even te zwemmen. Althans ik zwem, Monique poedelt.
Eenmaal opgedroogd gaan we door naar Cala de Moraig. Helaas mogen we niet bij het strand parkeren wat betekent dat we eerst een afdaling van 22% moeten lopen. De scheentjes doen er pijn van.
Eenmaal beneden beginnen we met een uitkijkje bovenop de grot. Iemand stelt voor hier een foto van ons te maken.
Dan gaan we de grot in. We klouteren over de rotsen en eenmaal binnen worden we getrakteerd op een stelletje wat een insta-shoot doet. Erg sneu om te zien. Met hang en vliegwerk krijg ik de grot zonder het stel op de foto.
Als we de grot uitklimmen krijg ik nog een handje van een aardige Spanjaard. Hij heeft zoveel massa dat hij me met gemak een rotsblok van meter hoog op weet te helpen. Als we op het strand zitten vliegt er ineens een helicopter van de bomberos over. Hij lijkt te willen landen, maar doet het uiteindelijk niet.
Het strand eindigt met 22% omhoog lopen. Eenmaal boven gieten we ons laatste slokje water naar binnen en besluiten we terug naar El Campello te rijden. Om van het lekkere weer te kunnen genieten en de raampjes open te kunnen laten gaan we via de N322.
Terug in El Campello is het tijd voor een douche. Daarna een drankje met Naat. Na een half uurtje komt Adrie aangefietst. Hij schuift gezellig aan. Dan lopen we weer naar de boulevard waar we nog een cocktail nemen.
Iets na negen schuiven we aan bij Brel. Vandaag staan de favoriete gerechten op het menu. We beginnen met coquilles met curry.
Dan de overheerlijke eendenleverpaté. Stroom het water al door je mond? De combinatie met dat koekje. Nom nom nom.
Als hoofdgerecht komt de kabeljauw met noga saus. De combinatie van de zoute vis met de zoete karamel saus en de fijne noga levert een smaakorgasme op. Zoooo lekker!
Als dessert gaan we eerst voor een nieuwe ster. Torrija our Style genaamd. Ook al zo lekker. Een combinatie van lekkernijen zo kun je het het beste omschrijven. Je zou gewoon een keer moeten proeven!
Als laatste gaan we voor de lemon cake. Voorheen geserveerd in een badkuip, nu vernieuwd en nog lekkerder. De combinatie van zuur en zoet is perfect. Een mooie afsluiter van de dag.
Na een café solo is het tijd om terug te lopen naar ons appartement. Wat hebben we vandaag weer genoten. Van de kust, het eten, maar vooral van elkaar.
