Het tweede deel van onze voorjaarsvakantie vindt plaats in het plaatsje Brücken in het Reinland-Pfalz te Duitsland. ook hier beleven we natuurlijk van alles.
Zondag 12 mei 2024. We liggen in ons tent in Hurecourt als het begint te onweren. Charlie vindt het helemaal niets en nodigt zichzelf uit in de slaaptent. Natuurlijk een droom die uitkomt zo’n pup tussen ons in.
Maandag 13 mei 2024. We worden wakker en geheel tegen de verwachting in ligt Charlie netjes op haar kussen te slapen. Wat een dot is het toch.
We pakken onze natte tent in, betalen de camping, ontbijten en verlaten Hurecourt. We rijden eerst naar Epinal om nog wat Franse souvenirs te halen bij de supermarkt. Dan via Nancy waar we iets verderop bij Pause Café heerlijk lunchen. We gaan achter Metz langs om bij Saarlouis Duitsland binnen te rijden. We zijn pas luttele kilometers het land in als we al een bakje aardbeien weten te scoren. Geniessen!
Rond drieën arriveren we bij ons vakantiehuisje in Brücken. Het oogt allemaal prima, je moet wel tegen jachtmemorabilia kunnen. Het huis hangt vol met geweien, jachthuisjes, foto’s en een dode rat.
Als we ons geïnstalleerd hebben rijden we naar naastgelegen stadje voor van boodschappen. In Duitsland moeten er natuurlijk worsten op de BBQ! Voor de collectie bijzonder chips kiest Monique vandaag voor de Kangoeroes.
Na het eten leest Monique haar boekje en loop ik nog een rondje. Maar daarna gaan al snel de lampjes uit. Nog steeds niet geheel fit.
Dinsdag 14 mei 2024. Na even ontbijt gehaald te hebben bij de lokale super smikkelen we dit voor ons huisje op. Een broodje voor Monique, een pot yoghurt voor Sander. Terwijl de yoghurt smakelijk naar binnen glijdt geeft Monique aan dat het qua kleur en textuur meer op een pot mayo lijkt. Het lepelt in ieder geval heerlijk weg.
Na het ontbijt rijden we naar Herrstein. In dit lieflijke Duitse dorpje begint onze wandeling over het Mittelalterpfad. De route loopt eerst door het dorp zelf.
Nadat we via de hogergelegen kerk het bos inlopen passeren staat de route keurig aan gegeven. We volgen de bordjes en passeren bossen, akkers, weiden en een riviertje (waar Charlie heel blij van wordt).
Na een kilometer of vijf spotten we zelfs een hert! Het beestje staat zomaar in het land en het duurt even voor het door heeft dat we kijken.
We lopen de route uit en arriveren weer terug in Herrstein. Het is tijd voor de lunch en het lokale restaurant heeft Oma’s specialiteiten in de aanbieding. Het wordt een Kloss en een Kartoffelwurst. Het is allemaal heerlijk!
Na de lunch rijden we richting Oberstein. Als we een McDonalds passeren schiet ik van de weg af. Nergens kun je zo heerlijk anoniem poepen als daar! Toch maar geen potje mayo meer als ontbijt nemen.
In Oberstein parkeren we en bekijken we eerst de Felsenkirche van een afstandje. Deze kerk is in de rotswand gebouwd, maar verder niet bijzonder.
Na een rondje door het dorp pakken we de auto naar het kasteel. Dit ligt ook gewoon in de dorp, maar we hadden geen zin om die stijle klim te lopen. Het is een alleraardigst en gerenoveerd Sloss. Na een korte tour binnen doen we een koel drankje en rijden we terug naar ons huisje.
Na een rustige middag, rijden we naar Birkenfeld om bij het lokale restaurant te geniessen van een andere lokale specialiteit, de schnitzel! De maaltijd is prima, vlot en smaakvol. Daarmee eindigen we deze heerlijke dag vol actie, rust en vlees!
Woensdag 15 mei 2024. Verrot sta ik op. Lekker hoor zo’n verkoudheid. Monique heeft inmiddels al een ontbijt geregeld. Weer yoghurt voor mij, terwijl ze zelf een maanzaadbroodje neemt. Na het ontbijt vertrekken we zonder pup naar Trier.
Nadat we de auto geparkeerd hebben beginnen we een toeristisch avontuur door de oudste stad van Duitsland. We beginnen bij de Konstantin Basilika. Een enorme kerk, maar uiterst sober. Om de soberheid te compenseren hebben ze er een paleis in rococo stijl tegenaan gebouwd. De kitsch spat er vanaf.
We lopen door de paleistuinen richting de Kaisertermen. Hier betalen we vier euro entree om een en ander van dichtbij te aanschouwen. Het is erg mooi, vooral de tunnels onder het complex zijn indrukwekkend.
Dan gaan we door richting de Termen aan Viehmarkt. We pauzeren even voor een kop koffie en stoppen bij de apotheek voor paracetamol. Dan arriveren we op de Viehmarkt. Het is kermis. Dat betekent natuurlijk dat we straks een goede kermis worst kunnen halen voor de lunch. De termen liggen in een glazen gebouw en het lijkt ons niet nodig om nogmaals vier euro voor iets soortgelijks te betalen.
Dan lopen we de winkelstraat van Trier door richting Porta Nigra. Dit is een Romeinse poort, die later omgebouwd is tot kerk en weer hersteld is toch poort. Hoe dan ook is het een indrukwekkend bouwwerk.
We lopen via de winkelstraat terug en er blijft wat aan onze vingers plakken in de Crueset winkel en bij de juwelier. Als ze sieraden maken van Haribo beertjes, dan moet Monique dat natuurlijk hebben.
Via de Liebfrauenkirche lopen we terug naar de Viehmarkt waar we Curry Wurst mit Pommes bestellen. Dat is smullen!
Nu we Trier gezien hebben is het tijd voor een ritje langs de Moezel. Het is even zoeken, maar e vinden een goede route en bezoeken het en der een weingut. De eerste is Blesius Jostock in Thornich. Hier kopen we naast een tokkelwijntje (Riesling Hochgewäsch) ook wat flesjes voor thuis.
De volgende halte is Trittenheim. Hier stappen we bij Hans Eiffel binnen. Hans is er niet, maar Grietje wel. Ze laat ons wat proeven en Monique houdt wel van de zoete afdronk van de Moezel. We nemen weer vier flessen mee voor thuis.
We volgen de Moezel verder en rijden naar Piesport. Na een korte stop besluiten we dat het tijd is voor gebak. Dat schijnt prima te kunnen in Bernkastel. Daar rijden we dan ook heen, maar niet zonder een korte stop bij Schloss Liesser.
We parkeren de auto en genieten van de boten die bejaarden de dag van hun leven bezorgen op de Moezel. Je zou bijna meegaan met zo’n cruise. We lopen het oude dorpje in en zoeken Café Hansen. Volgens de reviews hebben ze prima taartjes, maar zeer onvriendelijk personeel. Dat klopt volledig!
Na het taartje doen we nog een rondje door het dorp, kopen een druivenplant als souvenier en besluiten dat het tijd is om terug te gaan naar de pup. Uiteraard schieten we nog wel even de super in om boodschappen te doen voor ons drie gangen menu.
Na ontspanning in het huisje is het tijd voor de maaltijd. Vooraf asperges met zalm, als hoofdgerecht lamshaas met aardappel en champignons en als desert wafels met warme kersen en handgeklopte slagroom. Heerlijk! Een prima afsluiter van een gezellige maar toch wat regenachtige dag.
