Het is de dag van de arbeid. In Nederland betekent zulks een dag extra hard werken, maar hier in Italië heeft men gewoon vrij zoals het hoort.
Donderdag 1 mei 2025. Na weer een prima nacht slaap is het Monique gelukt om tot acht uur in bed te blijven liggen. Na wat ochtend rituelen ontbijten we vandaag Griekse yoghurt met rabarber jam uit eigen tuin. Onze tuin wel te verstaan.
We pakken in en verlaten de camping die ik op Google de volgende beoordeling heb gegeven: Mooie camping, maar voor die prijs had ik meer verwacht.
We beginnen vandaag met een scenic route door het Toscaanse landschap. Dat levert bijzonder mooie uitzichten op.
In het dorpje Pienza stoppen we bij Pasticceria Dolce Sosta. We halen er twee gebakjes. Welke we opeten bij een uitzichtpunt net buiten het dorp. Het uitzicht was mooier dan de smaak van de taartjes.
We nemen een andere stenic route richting Bagno Vignoni. Monique heeft een witte waterval gezien op de kaart en dat willen we in het echt zien. We komen in eerste instantie uit bij een dorpje met thermen. We zien onze kans schoon om de schurft van onze voeten te wassen in het helende warme water.
Gelukkig zaten we bovenaan en kregen we, in tegenstelling tot de voetenbaders verderop, het schone water over ons heen. Na wat speurwerk ontdekken we dat de waterval iets lager ligt. We rijden 800 meter om er te komen en lopen er in zwemkleding naartoe.
Na dit zwemfeest waar Charlie onze spulletjes bewaakte rijden we richting tweede thermische bezienswaardigheid., Bagni San Filippo. Deze is een stuk populairder en na een rondje door en om het dorp is er geen parkeerplek beschikbaar wat ons doet besluiten door te rijden. We willen naar Orvieto, de tip van Salomé. Halverwege spotten we een prachtig kasteel op een berg.
Daar het ook lunchtijd is, is Monique op zoek gegaan naar restaurantjes op de route. Aquapendente lijkt een goede locatie. We droppen Vanry en lopen door het alleraardigste centrum. Weinig drukte hier, een verademing. Na wat speurwerk komen we terecht bij Vinocrudo. Een bijzonder goede keuze! We krijgen werkelijk waar heerlijke hapjes, waaronder dit gepocheerde ei.
Tijdens de lunch besluiten we Orvieto voor morgen te laten en direct naar Lago Bolseno te rijden. Camping Internazionale il Lago heeft nog plek op de tweede rij. Dat geeft door de tent die voor ons staat net geen volledig meerzicht. Als we alles hebben staan beginnen we aan de was.
Terwijl de was draait besluiten we even af te koelen in het meer. Charlie wil pas echt zwemmen als ik ook ga, maar het is toch wel heel gezellig samen.
Na het zwemmen is de was klaar en we hangen deze op. Onze waslijn is net te kort, maar gelukkig zijn we niet voor één gat te vangen.
Terwijl de was droogt lopen we een rondje in de buurt van de camping. Bij de naastgelegen bar doen we een drankje.
Terug op de camping is het tijd voor ontspanning. Charlie maakt een nieuwe beste vriend. Er worden meerdere minuten geknuffeld.
Tegen zessen besluiten we het stadje te bezoeken. De weg ernaartoe is extreem druk. Half Italië is hier lijkt het. In het stadje beginnen we met een rondje over het visfestival wat er is. Het kan ons niet echt bekoren en we lope de rust van het stadje in. Het is een mooi middeleeuws plekje met kasteel en smalle straatjes.
Nadat we het kasteel gepasseerd hebben strijken we neer bij I Sapori del Castello. We beginnen met een wijntje, maar na een tijdje eten we de lekkerste dingen. Een trio van vis uit het meer, zoute ansjovis met echte (!) burrata, pasta met courgette bloemen en aubergine met tomaat. Allemaal zo lekker! De serveerster maakte van de 10 een 11.
We sluiten de maaltijd af met een huisgemaakte gebakje en een espresso. We rekenen af en lopen terug naar de camping. Onderweg pakken we nog even het gouden uur over het meer mee.
Inmiddels zit Monique in de bus en word ik aangevallen door muggen. Op de achtergrond horen we nog een live artiest van het visfestijn. Hopelijk wordt het geen latertje en keert de rust terug over Bolsena.
