Niets is wat het lijkt. Zeker niet als je in München gestrand bent en heel graag verder wilt. Maar om verder te komen moet je soms een stapje terug zetten.
Vrijdag 23 december 2023. We hadden dus het reisplan om via Zürich en Hong Kong naar Christchurch te gaan. Maar kennelijk wilde München geen afscheid nemen. Omstreeks half elf komt het bericht binnen. De vlucht naar Zürich is gecancelled.
We haasten ons naar het informatie centrum en worden na anderhalf uur wachten geholpen door een alleraardigste Duitser die ook een woordje Nederlands spreekt. Hij zoekt nieuwe opties voor ons en geeft keuzes om via Rome naar Zürich te reizen en dan onze weg als gepland vervolgen. Een ander idee is later naar Zürich of via Londen toch weer naar Singapore. Ondanks de korte transfertijden schatten we in dat Londen de beste optie gaat worden. Het enige nadeel is dat we dan nog tot 19:55 uur moeten wachten.
Nou dat wachten doen we! Tergend langzaam gaan de uren voorbij. We kijken een filmpje, proberen te slapen, lopen doelloos rond, doen een spelletje en een kras kleurplaat.
Dan na al dat wachten en soms wat momentjes van stress is het zover! We mogen boarden! Daar we redelijk ver naar achteren zitten in dit volledig uitverkochte vliegtuig vraag ik aan een stewardess of er wellicht toch wat mogelijk is om naar voren te komen. We hebben immers niet veel tijd om onze transfer te halen. Niet veel later staat de hoofd purser bij ons met de mededeling dat het vol is, maar dat hij wat gaat proberen in de business class.
Als we eenmaal, ietwat vertraagd, in de lucht hangen komt hij weer terug. We mogen zodra we gaan landen op stoelen 1B en 1C gaan zitten! Zo gezegd zo gedaan! Vlak voor het einde worden we naar voren gesommeerd en zitten we in de business class. Sjiek hoor! Zodra de deuren open gaan rennen we richting onze vervolgvlucht. De purser roept ons nog ‘Dashing through Heathrow’ na.
De tocht door Heathrow is lang! Halverwege komen we nog een security check tegen en niet veel later moeten we ook nog door de douane. Gelukkig is er helemaal niemand en is het personeel erg behulpzaam! Ruim op tijd melden we ons bij de balie. We hebben het gehaald! De bagage wordt bevestigd en we krijgen zelfs nieuwe stoelen! Helaas nog steeds niet naast elkaar, maar achter elkaar is ook gezellig. Zo zie je maar dat je soms een stapje in de verkeerde richting moet zetten om toch vooruit te komen!
Het boarden begint keurig op tijd en al snel krijg ik een upgrade van de mensen tussen wie ik zit. Of ik niet liever aan het gangpad zit. Prima! Ik sta mijn stoel af aan Monique. Niet veel later doen de mensen van Monique’s stoel hetzelfde en nu zit ook ik aan het gangpad. Hup vliegen! We hebben haast, want ook in Singapore moeten we rap zijn om de transfer te halen.
Zaterdag 24 december 2023. We landen in Singapore zowaar een uur eerder dan gepland. Dat is prettig! Evengoed haasten we ons toch naar de gate, want die blijkt wel in een andere terminal te zijn. Na een korte wandeling en ritje met de monorail arriveren we keurig op tijd bij de gate. We hebben zelfs nog tijd voor een kleine snack.
We passeren de beveiliging en gaan aan boord van het vliegtuig. We zitten bijna helemaal achterin en zijn omgeven door kleine kinderen. Getver!
Maandag 25 december 2023. Na een vlucht van zo’n tien uur arriveren we eindelijk in Nieuw Zeeland. Al snel weten we dat de bagage dat (nog) niet gelukt is. Daarmee is de luchthaven bingo kaart vol!
We melden ons bij de douane en passeren daarmee de eerste horde. Dan naar de service balie. Ze heeft de papieren al klaar liggen, dat regelen ze dan weer goed bij Singapore Airlines. We geven aan wat er in de bagage zit en krijgen te horen dat deze morgen aankomt. We spreken af dat we het zelf ophalen, want we moeten toch nog naar Christchurch. Volgende halte is het verzamelen van stempels op het lost & found formulier. Terug naar de douane, weer vertellen wat erin zit. Dan nog een keer douane, weer vertellen wat er in zit. Dan naar de beveiliging om onze schoenzolen te tonen. Dan door naar de röntgen afdeling om de tas te laten scannen. Maar dan, dan zijn we echt in Nieuw Zeeland!
Laatste horde is het ophalen van de huurauto. Die stond natuurlijk op gisteren, maar we hadden al gemaild dat we een dag vertraagd waren. We worden vlotjes opgepikt en naar de verhuurder gebracht en daar horen we dat hij ons gisteren al verwachtte en ons vanochtend een no-show gegeven had. Maar hier in Nieuw Zeeland is dat allemaal geen probleem! Hij past het een en ander aan, regelt wanneer we de auto kunnen inleveren in Picton en weer mogen ophalen in Wellington (auto’s mogen niet van het eiland af) en overhandigt de sleutels van een Suzuki Ignis.
We stappen in en rijden naar onze AirBnB. We moeten even wachten om er in te kunnen, maar om 12:30 is het allemaal klaar. We kunnen eindelijk douchen en schone kleren aan. Maar eerst een kort dutje!
Oh en onze kerstlunch…
Merry Christmas! Vanaf nu gaan we weer voor de leukere ervaringen en belevenissen!
