Na een nacht geslapen te hebben als een os, staan we tegen een uur of negen op. Het voelt alsof weken slapeloosheid in een nachtje weggewerkt is. Heerlijk!
Zondag 5 september 2021. Monique heeft een ontbijtje geregeld wat met smaak weggewerkt wordt. Daarna maken we ons klaar voor een rondje fietsen. Vandaag gaan we fietsen naar water.
De route begint richting de A39 welke we een tijdje volgen oversteken en passeren op de parallel gelegen wegen. De snelweg horen en zien we overigens niet.
Na een kilometer of wat arriveren we in Marboz. Dit is een mooi dorpje waar we even de route verlaten en op zoek gaan naar de lokale boulanger. Het is immers tijd voor een tartelletje! Een aardige bakkersmeid verder zitten we bij de kerk tussen de bloemen te genieten van aardbei en mirabelle.
Na Marboz fietsen we verder door De Bresse. Akkers vol maïs en bossen wisselen elkaar af. De wegen glooiende door het landschap. Na Chemin des Papillons slaan we linksaf voor het water. Voor we arriveren stoppen we even om te genieten van drie flinke vogels.
Het water is een mooi meertje met allerhande kikkers en andere diertjes. Het is er erg rustig en we genieten even van deze prachtige natuur.
We vervolgen de route richting Bresse-Valons. Hier lunchen we onze gesmeerde broodjes.
We gaan verder om bij Grand Lac te arriveren. Het grote meer oogt wat druk, dus we fietsen vrolijk door. Niet veel later passeren we Montrevel-en-Bresse. De lokale Mac is gesloten, wat een dompertje is voor Monique. Gelukkig is iets verder op de lokale specialiteiten winkel wel open. Binnen weet ik een koude Orangina te scoren van een zeer vriendelijke Fransoos die keurig Engels tegen me praat. Naast de winkel is een watermolen en er tegenover ligt het grote meer.
De weg gaat verder en wij dus ook. Ik merk dat de krachten weer een beetje weg beginnen te vloeien bij Monique. Tijd voor Croco’s! Als we bij een kleine klim zijn moeten we linksaf. Monique is blij, dat scheelt er weer één. Ze weet niet dat linksom nog een kleine kuitenbijter in petto heeft.
De tijd tussen de eerste en laatste foto was zo groot dat ik er nog een aantal selfies tussen kon maken. We hoeven nu nog maar een kilometer of drie. Als we bijna bij de camping zijn hoor ik achter me iemand roepen, “kom op Mobie, nog maar een klein stukje”. Ik mag niet duwen dus zeg maar dat de camping om de hoek ligt.
Op de camping trekken we snel onze badkleding aan om vervolgens de kikkerpoel in te springen. Het koude water is heerlijk voor oververhitte spieren. Na het zwemmen vaar ik nog een rondje.
Dan begint het relaxen. Een Donald Duckje, boekje, puzzeltje, flesje wijn, etc. Er vanuitgaande dat het zo blijft gooi ik dit vast online. Vandaag met foto’s, zelfs die gisteren staan er nu bij.
