Vertraagd 😤

We hebben drie jaar gewacht, een pandemie overleefd, een huis gekocht en verbouwd., maar nu gaat het echt gebeuren! We zijn onderweg naar Nieuw Zeeland.

Donderdag 21 december 2023. Ergens had ze gelezen dat we dertig uur van tevoren konden inchecken en dat probeerde ze dan ook. Stipt 13:50 uur zitten we achter de laptop en checken we in. We bemachtigen prima stoelen en hebben die horde genomen.

Na het inchecken is het tijd voor een ritje naar Groningen. Gizmo mag bij Leo logeren. Een half uurtje na binnenkomst is besloten dat het goed is en gaat ze op een stoel liggen. Vlak nadat we weg zijn heeft ze de TV geclaimd.

Die voelt zich thuis

Vrijdag 22 december 2023. We beginnen de dag met een ritje naar Elst. Ook Charlie wordt niet aan haar lot overgelaten en mag op vakantie. Ze gaat eerst twee weken vol pension naar de Kennel en dan twee weken all inclusive naar Dozer en Thea.

Na de kennel en wat huishoudelijke taken begint het lange wachten. Het is nog ochtend en we vliegen pas om 19:50 uur. Om de tijd te doden besluiten we nog even bij de schoonfamilie op bezoek te gaan.

Omstreeks 16:30 parkeren we de auto op rij 416 van P3 te Schiphol. Vanuit daar nemen we de bus naar Schiphol Plaza om niet veel later de bagage af te geven en de douane te passeren. We eten wat en belanden in een stoeltje bij de gate. Inmiddels 15 minuten vertraging rijker, hopelijk daarmee geen aansluiting armer.

Bah!

Inmiddels is het 21:28 uur en rijdt ons vliegtuig richting de startbaan. Wat we inmiddels weten is dat we de aansluitende vlucht in ieder geval niet meer gaan halen. De alleraardigste dame bij de balie vertelde gelukkig dat ze in München een oplossing voor het probleem zullen zoeken. We zijn benieuwd!

Om 22:20 landen we in München. We zien dat de vervolgvlucht ook vertraagd is. Misschien is er een Christmas miracle in the making. Die hoop vervaagt echter snel als we om 22:30 uur nog steeds in het vliegtuig zitten. Wegens gebrek aan personeel is er geen bus beschikbaar. Het is 23:00 als we met de bus naar de gate gebracht worden. Omdat inmiddels het hele vliegtuig de connectie gemist heeft is het chaos. De onvriendelijke medewerkers van Lufthansa geven geen informatie anders dan: ‘Hier is een voucher voor een taxi en hotel. Succes!’

We proberen tevergeefs telefonisch meer informatie te krijgen. We gaan van kastje naar de muur om uiteindelijk te horen dat ze ons morgen op de luchthaven kunnen helpen. Dan maar naar de taxi’s en het hotel.

De rij voor de taxi’s is immens. Gelukkig hebben we ook nog zoiets als Uber en zijn we een half uurtje later in het hotel. Even een paar uurtjes slapen.

Lekker bedje voor een paar uurtjes

Slapen is natuurlijk niet echt een optie als we aan de verkeerde kant van het bed liggen. Monique hoort rechts te liggen, ik links. Doe je dat verkeerd om dan kun je net zo goed niet gaan slapen. Halverwege de nacht draaien we om en pakken we nog wat uurtjes mee tot de wekker om half zes gaat.

We douchen even en pakken de taxi terug naar de luchthaven. Daar worden we weer van het kastje naar de muur gestuurd om uiteindelijk in de rij voor de nummer uitgifte van de servicebalie te komen. Die rij gaat gestaag, maar de nummertjes die omgeroepen worden tergend langzaam. Voor ons staat een man die business class met zijn gezin naar Kaapstad zou gaan. Als hij aan de beurt is krijgt hij de horen dat business class sneller aan de beurt is. Onze beurt! De man vraagt hoe we vliegen en als ik economy zeg, maar met een lach vraag om een business class behandeling verscheurt ons ticket en print een nieuwe. Hoppa! Van honderden wachtende voor ons naar slechts een handje vol.

De rij voor de tickets

Niet veel later mogen we ons aan de balie melden. De dame begint nors, maar fleurt snel op van onze vriendelijkheid. Ze vind wat opties en laat ons kiezen tussen een route van München naar Parijs naar Singapore naar Christchurch of van München naar Zürich naar Hong Kong naar Christchurch. We gaan voor de laatste omdat die heeft de beste aansluitmogelijkheden heeft.

Eenmaal ingecheckt gaan we weer door de douane. Tijd voor koffie en ontbijt en lang wachten. Heel lang wachten. Gelukkig doen we dat al drie jaar, dus die ene dag kan er ook nog wel bij.

We kunnen nog lachen!

Een reactie plaatsen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Silver Gazelle

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder