De laatste keer dat er iets geroepen is over de moestuin is natuurlijk al weer even geleden. Het was een korte update dat de eerste aardbei plukrijp was. Inmiddels zijn we ruim vier maanden verder en zitten we midden in het hoogseizoen.
Toen we begin dit jaar de moestuin begonnen was het natuurlijk allemaal ontdekken wat wel en niet lukt op die harde klei grond van ons. Inmiddels zijn we een hoop te weten gekomen en zijn er dingen gelukt, maar ook mislukt. Laten we eens een rondje lopen door de tuin!
We beginnen bij het eerste veld. Alle begin is moeilijk en dat blijkt ook op dit veld. Hier zijn we begonnen met het planten van kolen (rood en spits). Dat waren kant-en-klaar stekjes, die het prima deden. De spitskolen zijn verorberd en de rode kolen staan geweckt in de kelder. De gezaaide bieten hadden het moeilijk, maar inmiddels staan er een paar die binnenkort geoogst zullen worden. Het zaadbed palmkool gaat als een speer, de palmkolen zelf zijn inmiddels overal uitgeplant en gaan ons de winter door helpen. De broccoli is gegeten, maar de plant blijft okselbroks geven. Dat zijn kleine brocollietjes in de oksels van de plant. Lastiger was het voor de erwten en tuinbonen. Deze voorjaarsgroenten hadden het vooral zwaar met een gebrek aan goede klimruimte en een plaag van luis.Inmiddels hebben ze het veld geruimt voor pastinaken en knolselderijen. Hopelijk wordt dat wel wat!
Het twee veld werd gepacht door oude aardbeiplanten. Deze deden het echter niet bijster goed. Uitzondering is wel de gele bosaardbei. Niemand weet hoe we er aan komen, maar we hebben twee planten die al het hele seizoen als een malle geven. Er is altijd wel een klein snoepje voor me beschikbaar. Verder staat er veel kool in het veld. Dat groeit overigens als kool. Ook de sla gaat wat te hard en is doorgeschoten. Het schijnen mooie bloemen te worden, dus we laten het lekker staan. Wel geleerd dat we die plantjes volgend jaar wat geleidelijker moeten plaatsen.
Dan komen we op het aardappelveld. We hadden hier zo’n 50 aardappeltjes gepoot welke zich hebben omgetoverd in 50 kilo aardappelen. Hopelijk vinden ze het klimaat in de kelder fijn en kunnen we er de hele winter van genieten. Inmiddels wordt het veld weer bewoond door wat bieten. Ze komen netjes op en we gaan zien hoever ze nog komen dit seizoen.
We vervolgen onze weg naar de aardbeien. We hadden een kleine 100 planten gekocht van divers pluimage. Kortdragers, langdragers, vroege dragers, late dragers, noem maar op. Waarschijnlijk moeten ze nog even wennen en waren ze iets te laat, want de oogst valt, buiten 2 kg van de korte vroege dragers wat tegen. Nou ja tegen, het zijn geen kilo’s tegelijk, maar een handje per dag. Ook jammer zijn de insecten die ze bijzonder lekker vinden.
Een rijtje tomaten is wat je dan tegenkomt. Er staan gewone en cherries. Van de kleintjes kunnen we al goed eten, de grote hebben nog wat zon nodig, maar dat zal wel goed komen met deze temperaturen. Naast de tomaten staat een rijtje prijswinnende prei. Gekocht als potlood, lekker aangeaard en nu oogstrijp. Heerlijk op een flamkuchen!
Tegenover de prei staan de (snack)komkommers, augurken en nog wat tomaten. Je merkt dat het seizoen voor de eerste twee ten einde loopt. Jammer voor de komkommers, maar niet voor de augurken. De kelder staat inmiddels weer vol met potten zoetzure augurk. Mocht je een potje nodig hebben, schroom niet er om te vragen. Dan volgen de wortelen, welke het voor het eerst in mijn moestuin carriere goed lijken te doen. Ook de spruiten en palmkool staat er zichzelf klaar te stomen voor de winter. Dan hebben we nog een klein rijtje asperges, maar dat experiment wordt laten toegelicht.
Achter in de tuin hebben we nog een aantal rabarberplanten staan. We hopen op een goede oogst volgend jaar. De gele bol courgette doet zijn best, maar kan niet concurreren met zijn collega’s aan de andere kant van de tuin. Ook hebben we er een veld met flageolettes (Franse boontjes), zoete aardappelen en mais. We zijn erg benieuwd wat dit gaat doen!
Dan kom je weer prei tegen. Twee rijen van 25 stuks winterprei. Die mogen nog even, maar het jaar rond eigen prei eten klinkt toch als muziek in de oren! Dat je denkt: ‘zullen we vandaag iets met prei eten?’ En het antwoord dan is: ‘ja lekker, ik trek er even één uit de grond!’ Dat is toch het leven!
Nee we zijn er nog niet, nog lang niet! Je komt dan een veld tegen met bonen! Slabonen, borlotti bonen en snijbonen. Bonen, bonen, bonen! Het oude Stanley zaad wilde niet, maar een zakje nieuw zaad deed wonderen. Inmiddels liggen er meerdere kilo’s slabonen in de vriezer. De snijbonen worden over het algemeen direct na oogste verorberd en de borlotti bonen mogen nog even. Allemaal lekkere boontjes, maar het lekkerste Boontje ligt gewoon ’s avonds bij me in bed.
Laten we de voorkant van de tuin niet vergeten! Dat was deels gereserveerd voor wat overblijfselen uit Nijmegen. De knoflook vond verhuizen niet zo fijn. Evengoed hebben we nog een kleine portie kunnen oogsten. De venkel doet het goed op zijn nieuwe stukje grond, zo goed dat deze zijn doorgeschoten. Maar dat hinderd niet, want de bijtjes vinden het heerlijk!
De voorkant is ook ingebruik voor kolen. Rode kolen, spitskolen, bloemkolen, witte kolen. De bloemkool is toevallig net verwerkt tot soep en de witte kool staat te fermenteren tot zuurkool. Ook hadden we hier een hoop raapstelen. Die zijn prima eetbaar, maar niet te vaak. Ook hebben ze de neiging door te schieten. Hetzelfde geldt voor de radijsjes van de AH (welke ook waren aangevroten door wormen) en de paksoi. Als ik me niet vergis staat er ook nog een batch bieten, pastinaken en wortelen.
Als laatste is dan de rand. De rand is gereserveerd voor planten die van ruimte houden. Denk aan watermeloen (er groeit er inmiddels één), pompoen (kennelijk alleen mannelijke bloemen), en courgettes. Mocht je interesse hebben in een courgette? Wij hebben ze! Inmiddels gedroogd, ingevroren en verorberd. Zo hadden we er gisterenochtend vijf gedroogd en gisterenavond zeven geoogst. Voel je de balans…? Het houdt niet op!
Maar de moestuin is niet het enige natuurlijk! We hebben nog het bessenrek. Hier kwam te weinig water, waardoor de besjes te klein bleven. Maar evengoed hebben we toch flink wat kruisbessen kunnen oogsten en af en toe van wat andere besjes kunnen genieten. Ook de boomgaard groeit gestaag. Een haffeltje pruimen en wellicht drie peren moet het dit jaar gaan worden. Maar we hadden natuurlijk ook nog geen verwachtingen omdat we de boompjes wat laat geplaatst hebben.
